Roos en ik zaten in een drukke Intercity op weg naar het Zuiden; we zaten in een vierzittertje met onze rugzakken op schoot en iedere stoel was bezet. In de portalen bij de deur was het een drukte van belang; allemaal jonge mensen, studenten op weg naar huis waarschijnlijk, want af en toe klonk er een yell of een lied. Was eigenlijk best gezellig zo in de trein met z'n allen. Op zeker moment moest ik er toch echt door vanwege toiletbezoek. Allervriendelijkst liet men mij door het kluppie heen lopen; het waren inderdaad studenten kon ik merken. Bij terugkomst vroeg ik of ze ook die echt studentenliederen nog konden zingen zoals het Iovivat? "Als u meezingt", zei een jonge vrouw snedig en dat was niet tegen dovemansoren gezegd want direct zette ik uit volle borst in: "Iovivat, iovivat, nostrorum sanitas! Hoc est amores poculum, dolores est antidorum, Iovivat, iovivat, nostrorum sanitas!" Degene die naast mij stond zong wel zo verschrikkelijk vals, maar hij zong! Enig om mee te maken.
Bij de aanloop van mijn studententijd heb ik een tweetal van die studentenliederen moeten leren; tijdens de ontgroeningstijd, zittend op de grond, 's-avonds, doodmoe zaten wij "feuten" daar om afgezeken te worden, maar leren zouden we het!
Ik heb lang niet begrepen wat dat Latijn precies betekende totdat Roos mij dat uitlegde, waarvoor nog dank.
Dat tweede lied was het Gaudeamus igitur, iuvenes dum sumus. Daarvan heb ik nooit geweten wat het betekende; staat gewoon op Internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten