 |
| Een hap van de toko |
De laatste weken leek het wel of m'n conditie almaar minder werd; ik zakte af naar wandelingen van 15 kilometer, 12 kilometer en afgelopen dinsdag had ik met 10 kilometer eigenlijk wel voldoende, vonden mijn benen. Voor vandaag hadden Roos en ik gepland om van Zutphen naar Deventer te wandelen langs de IJssel; een prachtige wandeling die we al eens eerder hadden gedaan. We begonnen op Roos' voorstel met een portie van de toko, vlak achter het staion. Tot mijn verbazing mochten we niet op het terras eten; vanwege de Corona natuurlijk; wat worden we dat gezeik toch zat! Toen ik dat hoorde van Roos zei ik, vriendelijk als altijd: "laat ie het maar in z'n reet steken". Maar inmiddels had Roos al besteld en stond het in de magnetron. We hebben het op een betonnen randje naar binnen gewerkt; niet bijzonder; "goed binnen te houden", zou Hugo zeggen.
Na de 16 kilometer van gisteren, over het Hulshorster zand ging het me eigenlijk goed af. Zelfs toen we Deventer bereikten voelde ik me nog behoorlijk fit. Roos niet, die had het helemaal gehad, maar Komoot gaf duidelijk aan dat we 19.6 km hadden afgelegd, dus de 20 wel aangetikt. Waren we trots op.
En de wandeling was op een mini-buitje na droog en zonnig verlopen. Onderweg kwamen we nog een verlaten boomgaard tegen waar niet alleen verschillende ouderwetse appelrassen stonden, waarvan een enkele verrassend lekkere appels produceerde, maar ook een boom met Brederode stoofperen, een ras dat volgens schoonmoeder Geertje echt de lekkerste stoofperen vertegenwoordigde. We hebben er dan ook beiden van geplukt en meegenomen. Op het station Deventer heb ik nog geverifieerd of het echt Brederode peertjes waren en ook gekeken hoe je "lege artis" stoofpeertjes moest toebereiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten