In mijn wetenschappelijke tijd heb ik zowel virologisch onderzoek gedaan als immunologisch onderzoek. Ik probeer dan ook al maanden de gegevens die zo langzamerhand toch wel binnen sijpelen, zij het dan via de krant, te verklaren. Ik pretendeer echt niet de waarheid in pacht te hebben maar verbeeld me toch wel de verschillende gegevens in een kader te kunnen brengen; een hoopgevend kader gelukkig. Een hoopgevend perspectief doemt op mijn inziens.
Allereerst die tragische bevinding van dat koor dat vlak voordat Corona uitbrak de Mattheus Passion had ingestudeerd en op de valreep zelfs uitgevoerd. Vlak na de uitvoering werd een behoorlijk aantal van de koorleden behoorlijk ziek en enkele, ook familieleden zijn overleden. Daarentegen was van het publiek, dat toch ook meerdere uren in die uitvoeringsruimte had vertoefd, niemand ziek geworden.
In de verpleeghuizen waar Corona uitbrak onder de patiënten sloeg het toe als een bosbrand in een uitgedroogd bos; patiënten werden in grote getale ziek en stierven ook veelal. Jonge mensen bleken al snel aanzienlijk minder vatbaar te zijn voor het virus en werden meestal niet ernstig ziek.
In Amsterdam is tegen de verordeningen van afstand houden en mondkapjes dragen in een protest manifestatie geweest. Daarbij zijn er achteraf geen gevallen van Corona geconstateerd.
In slachthuizen waar mensen vlak naast elkaar werkzaam zijn heeft besmetting fors plaats gevonden.
Een week of 6 - 8 geleden bleek uit serologisch onderzoek bij bloeddonoren, in Limburg dat er een onverwacht hoog percentage, 10% van de donoren seropositief waren, d.w.z. dat zij antistoffen hadden gevormd tegen het Corona virus, waarschijnlijk zonder ziek te zijn geweest.
Paradoxaal is in de loop van de tijd het aantal besmettingen toegenomen ondanks de maatregelen terwijl het aantal ernstig zieken sterk is afgenomen; nauwelijks meer patiënten op de IC's, weinig opnames in ziekenhuizen.
Uit summiere "data" concludeer ik dat het virus uiterst besmettelijk is wanneer de afstand tussen de virusdrager en de ontvanger klein is en het contact intensief. Verder meen ik dat er een mate van groepsimmuniteit is gevormd buiten klinische manifestatie om. Hoe zou dat gebeurd kunnen zijn?
Uit de tijd dat ik met virussen werkte, met Herpes Simplex Virus in mijn geval, heb ik geconstateerd dat een virus buiten zijn gastheer behoorlijk kwetsbaar is; het aantal infectieuze deeltjes, zelfs in een virusvriendelijk medium, neemt razendsnel af. Kwetsbaar, snel niet meer infectieus, maar nog wel antigeen!
Mijn vermoeden is dat er inmiddels veel dood virusmateriaal in onze omgeving circuleert en dat daarmee immuniteit is opgeroepen bij een deel van onze populatie. Door inademing of via een andere porte d'entrée komt dood virus materiaal binnen en roept een immunologische reactie op waardoor diegene antistoffen tegen het virus vormt met een zekere mate van immuniteit tot gevolg.
Dit idee heb ik niet helemaal zelf bedacht maar is mede gebaseerd op uitspraken van Zach Bush, medicus die aangeeft dat virussen "overal" kunnen worden aangetoond (zij het niet levend, dus niet infectieus). Dat heeft mij geprikkeld tot de aanname dat daarmee immuniteit zou kunnen ontstaan. Helaas is Bush' interview "gekaapt" door de anti-vaxers waardoor hij - ook door mij hoor - wellicht wat aan geloofwaardigheid zou kunnen verliezen. Neemt niet weg dat hij gelijk heeft gekregen waar het MERS en SARS betreft; leek ook pandemisch te worden maar is langzaam verdwenen. Hoe is niet duidelijk overigens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten