14 september 2020

Te warm voor Vaals

Het piepkleine beekje de Gulp

 Voor vandaag had ik de etappe van Slenaken naar Vaals bedacht en dan op bezoek bij vriend Dick. Maar aangekomen in Slenaken was het al zo warm dat ik het plan veranderde en eerst door de zo bekende bossen bij Slenaken en het pad langs de Gulp heb gevolgd en daarna de weg naar Gulpen heb afgelegd. De omgeving van Slenaken ken ik al vanouds; was er al toen ik een jaar of tien was met mijn grootouders; we logeerden toen in Epen. Met de kerstdagen 1979 waren Anneke en ik hier voor onze eerste gezamenlijke vakantieweek; we logeerden toen in Noorbeek in de buurtschap Vroelen. Ik houd van dit plekje ook al is het in die jaren natuurlijk nogal veranderd, o.a. beter bereikbaar geworden met OV!
Kortom eerst een stuk routa nostalgica met het prachtige stroompje van de Gulp dat meanderde door haar breed uitgesleten dal; kriskras, op en neer door het bos en ongeveer langs het vernieuwde Krijtlandpad. Het werd al warmer en warmer; ik ben best gek op de warmte, maar nu met deze derde hittegolf ben ik het wel een beetje zat. Het schijnt morgen nog heter te gaan worden. Uiteindelijk kwam ik aan in Gulpen waar de bus naar Vaals keurig op me stond te wachten; de OV-engel was me weer goed gezind.
Dick stond me al op te wachten op zijn noord balkon waar we genoeglijk aan de thee en de kout begonnen. Natuurlijk over wandelen en vooral over de praktische en sociale toepassingen van Komoot, dat handige social medium voor wandelaars en fietsers. Het programma leent zich ook heel goed voor wandelgroepen; zowel om te organiseren als om elkaar te informeren en natuurlijk vast te leggen.
Om half zes nam ik de bus naar Maastricht om de Intercity van 18.31 naar Utrecht te nemen. Was om 21 uur weer thuis op de flat; was gewoon suffig van de hitte gedurende de wandeling en de lange terugreis. Een intensieve dag geweest.


Geen opmerkingen: