Ik hoor het al

Het Uddelermeer lag ook op de route

 Vandaag een prachtige wandeling gemaakt over de Veluwe; van Hoog Soeren naar Garderen. Op de heenweg had ik in de bus wel zo'n gezellige buschauffeuse; ze praatte honderduit, eerst over de mooie rit die ze met bus 104 ging maken; dat kon ik volmondig beamen; bus 104 rijdt van Apeldoorn naar Nunspeet en v.v.; dwars over de Veluwe. Ik vertelde haar dat ik gisteren in Zuid Limburg had gewandeld waarop zij vroeg of ik vlaai had gegeten. Zij at in Limburg altijd een stuk vlaai maar ook zuur vlees en zuurdesem roggebrood, kortom een kenner van lekker eten. En al snel hadden we het over kruudmoes waarvan zij me kon vertellen dat het spek wel gebakken moest zijn en dat er kervel als kruid in moest. Bij de middelste halte van Hoog Soeren (Oranje oord geloof ik) stopte ze voor mij. Een aanloop naar de etappe van het Veluwe Zwerfpad door het bos; was niet spectaculair, maar dat plaatsje Hoog Soeren was een pure verrassing, een pareltje in die toch al zo fraaie Veluwe. Rustig, chique met eigen golf terrein, waar ik op een gerieflijk bankje mijn lunch kon genieten. Vriendelijke mannen die mij allen smakelijk eten wensten en ook even een praatje kwamen maken.
Daarna de mooie etappe door het kroondomein; Komoot hielp mij de weg te vinden. Gelukkig had ik de tijd ruim genomen.Na een bijzonder fijne wandeling kwam ik keurig op tijd aan in Garderen; ik moest zelfs nog even wachten en nam plaats op een bankje met aan de andere kant een dame van mijn leeftijd schat ik; misschien iets ouder. We hadden het al snel over Corona; hoe kan het anders in deze tijd. Op beweerderige toon vertelde ze mij hoe het allemaal zat met dat virus. Het was afkomstig van vleermuizen en dat het zich manifesteerde kwam doordat er teveel mensen zijn. Ze was het - uiteraard - niet eens met het regeringsbeleid en zo kletste ze maar door over dit heikele onderwerp. Ik gaf af en toe wat tegengas, maar luisteren was deze kakkineuze dame niet geleerd. Vol bewondering sprak ik dan ook: "Ik hoor het al, u bent een deskundige!" Ik geloof wel dat ze merkte dat ik dat niet serieus bedoelde. Gelukkig kwam de bus op dat moment en we checkten in, althans ook zij probeerde dat, zij het tevergeefs, waarop ze niet alleen richting chauffeur liep maar zelfs de euvele moed had om onder de afzetting door te kruipen, waarop zij met krachtige woorden werd terug gestuurd. Wat een idioot wijf, schoot door mij heen.