Dit prachtige pand is ooit gerealiseeerd als woonhuis voor de eerste "Heineken |
Na twee dagen van - voor mij - best zware wandelingen dacht ik vanmorgen: "het is wel goed", en besloot om het rustig aan te doen vandaag. Een dag door Amsterdam lopen, dat leek me wel wat. De belangrijkste drijfveer was dat de trassi nagenoeg op was; trassi, een ingrediënt dat ik onmisbaar acht om een lekkere nassi te maken. Na het ontbijt - boterham met jam en kwark mmm - op de fiets naar het station. Bijna vergat ik mijn mondkapje op te doen; ik doe dat heel consciëntieus, ondanks dat het RIVM steeds heeft aangegeven dat het zinloos is, maar gewoon als burgermansplicht. Aangekomen op station Amsterdam Zuid in al die drukte bedacht ik mij dat de maatschappij toch best wel weer op gang begint te komen. Allemaal jonge mensen in kantoorkledij; jonge vrouwen met paalhoge hakken en sjieke kledij en jonge mannen in pak met iets te hoge pijpen en onwennig aan hun stropdas plukkend; leuk om naar te kijken. Langs de stadionkade - wat is oud Zuid toch statig! - naar de Pijp gelopen, de wijk ooit door Heineken voor zijn arbeiders gebouwd en waar ook toko Ramee is gevestigd. Een paar dingen ingekocht waaronder natuurlijk 3 pakjes trassi met haar karakteristieke luchtje. Daarna over de beroemde Albert Cuijp markt gelopen. Gelukkig hoefde je er geen mondkapje te dragen zoals nog niet zo lang geleden was verordonneerd. Maar allemachtig, wat was het er stil?! Veel kramen waren ook onbezet; dat had ik nog niet eerder op deze bekende dagmarkt gezien. Er stond een Vlaardingse haringboer en daar wilde ik wel eens een harinkie proberen. Mijn vaste vishandel hier in Bilthoven vroeg mij onlangs of ik wel eens ergens anders haring probeerde. Ik kon dat volledig beamen, maar moest bekennen dat die van hem toch wel de beste was; onthoud dat maar lezer, de Volendamse vishandel in Bilthoven; superieur in zijn haring. En helaas, die Vlaardinger haringboer krijgt van mij een onvoldoende; was niet alleen een stuk duurder, maar ik vond de haring gewoon niet lekker en overwoog zelfs om hem niet op te eten maar weg te gooien, maar dat werd voorkomen door mijn gierigheid. Helemaal aan het eind van de markt stond, net als in vroeger tijden een stal met friet en ook daar heb ik een zakje van opgesmikkeld, met een beetje extra zout en mayonaise, heerlijk! Ik sprak met de patatbakker over de markt dat het zo stil was door de Corona; het blijkt een ramp voor de marktmensen te zijn; vooral toen die mondkapjes verplicht werden kwam er geen mens meer. "Hoe lang gaat dit nog duren?", vraagt men zich af.
Ik liep via de Nicolaas Witsenkade terug en via de Vijzelgracht richting Kalverstraat. De bruggen over de grachten worden allemaal vernieuwd dus was het een behoorlijke chaos onderweg. In de Kalverstraat was het echt druk; hier is het onmogelijk om de anderhalve meter afstand regel te volgen ook al zou je dat willen. Ach en wie wil dat hier nou echt? Verbazend de vergelijking met als je ergens in het buitengebied aan het wandelen bent; vaak wijken de mensen daar meters uit als ze je tegen komen; hier niet, iedereen loopt gewoon net als altijd. Ik vond het wel relaxed hoor. Nam een klein zijstraatje en daar stond pontificaal op de straat de anderhalve meter afgetekend, pas toen realiseerde ik mij hoe groot anderhalve meter feitelijk is; dat is geen sociaal acceptabele afstand! Had ik mij nog niet eens gerealiseerd.
En op de terugweg in Utrecht CS op de roltrap ook; niemand houdt zich aan de 5 treden afstand en waarom zou je ook?! Omdat het moet; het is overheidsbeleid, maar het zit niet in de menselijke natuur.
En dan lees ik in de krant het "verontrustende" bericht dat het aantal positief bevonden Corona testen inmiddels het dagrecord heeft gevestigd met meer dan 1000 lieden; patiënten kun je niet zeggen want vrijwel niemand is ziek. Ook de ziekenhuisopnames voor Covid zijn niet gestegen en evenmin het aantal patiënten dat is gestorven aan Corona. Zelfs in besmette verzorgingshuizen wordt niet (meer) gestorven; men is immuun kennelijk.
Naar ik steeds meer vermoed is Corona als ernstige aandoening aan het verdwijnen; de meest gevoeligen zijn inmiddels niet meer onder ons en de meeste mensen, ook de 80 plussers die de eerste golf hebben overleefd hoeven niet meer zo bevreesd te zijn; slechts 15% van hen overleeft het niet, oftewel, 85% overleeft het wel. Roos en ik kennen inderdaad iemand van 87 die het heeft overleefd; wel behoorlijk zwaar griep gehad, maar hersteld! Met de meneer van de frieten zou ik willen opmerken: "hoe lang gaan we hier nog mee door?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten