Van Holten naar Laren en nog gebridged ook!

Roos zit geconcetreerd te bridgen

Roos had mij verleid tot het meedoen met een bridgeweekend in Lochem. Leek mij een goed idee om dit te combineren met een tweetal etappes van het Pieterpad: van Holten naar Laren en vervolgens van Laren naar Vorden. En zo vertrokken wij vanmorgen met de sprinter van half tien naar Amersfoort en door naar Deventer voor de sprinter naar Holten. Het café/restaurant naast het station ken ik al meer dan dertig jaar; alle reden om er even een kopje koffie te gaan drinken. Hier was ik met Joke toen ze nog in het voorzitje van m'n fiets paste, nu zelf moeder van de kleine Bram.
Na de koffie verder door Holten; de route van het Pieterpad was iets gewijzigd en we werden nu echt door het centrumpje van Holten geleid waar een markt werd gehouden met een, naar later bleek alleraardigste visboer. Natuurlijk een lekker stukje vis genuttigd; kan ik nooit laten. De visboer moest er erg om lachen dat we op onze wandeling al voor de tweede keer hadden gestopt voor een versnapering. Maar dat was dan ook wel de laatste want nu gingen we daadwerkelijk op weg naar Laren.
Het was weer een etappe die vooral over verharde wegen ging door minder interessante stukken van het oostelijk deel van ons vaderland, maar hier en daar toch ook wel door fraaie bosrijke stukken. Het was behoorlijk koud, maar gelukkig wel droog. Op een bankje bij een kanaal aten we een broodje; ik had voor de gelegenheid een rozijnen/notenbrood gebakken; was erg goed gelukt met de nieuwste procedure; lekker mals.

En tussendoor een lekker hapje

Na vijftien kilometer kwamen we in het piepkleine plaatsje Laren aan waarvandaan 2 keer per uur een bus naar Lochem ging. Na enig zoeken aldaar vonden we Hotel Scheperskamp op de Paasberg. We gingen even wat uitrusten op de kamer en ons installeren. En vervolgens een gezellige ontvangst door de gastheer en -vrouw van Bon-a-Parte, de club waar we nu meer op bridgeweekend waren in dit Fletcher hotel. Begon al goed met een leuke introductie. Vervolgens het diner en daarna aan de bridgetafel. Daar had ik nogal tegen opgezien vanwege het langdurig niet bridgen van mijn kant. Maar het ging helemaal niet slecht en we eindigden uiteindelijk iets onder de 50%; had ik niet verwacht.
Iets te veel bier gedronken door de gezelligheid van het kluppie. Het bleek dat we tot onze verrassing met een stel een gezamenlijke kennis hadden; wat is de wereld toch klein!