Over fikkie stoken en ganzeneieren

Zo vroeg was ik al op station Utrecht: 6.15 uur. Vrijwel niemand te zien

Om 4.30 uur ging de wekker al?! Hup, opstaan, thee zetten en voorbereiden op de reis naar Edam; een dag - ik mag wel zeggen een zeer geschikte dag - om riet te gaan helpen ruimen in de Eilandspolder. De laatste keer in het seizoen want "de broedtijd" begint en dan is rommelen in de buitengebieden niet meer toegestaan.
Voor de zekerheid had ik een treintje eerder genomen en Ab, als altijd zeer op tijd kwam ook vroeger dan nodig - maar ik stond er al - op de bushalte. De taarten die traditioneel door Corinne ter beschikking worden gesteld ritueel opgehaald, d.w.z. mèt foto, deze keer met Ab op de foto. Voor de grap vroegen we nog aan de mevrouw van de bakker of dit het stembureau was; een spannende dag vandaag, want NL kiest!
Gezellig begin waarbij we met z'n allen beginnen met koffie in ons clubhuis, het kantoortje van SBB in de Eilandspolder. Ik had voor Ab en voor Ben een geschenk in de vorm van boeken van Heijmans en Thijsse; ooit gekocht maar eigenlijk nooit ingekeken; bij deze echte natuurkenners veel meer op z'n plek vind ik. En hiermee kon ik mijn dankbaarheid voor de kennismaking met het Noord Hollands landschap tenminste tonen; het landschap dat ik door mijn oude vader zo heb leren waarderen maar nu ook veel beter heb leren kennen dankzij deze twee natuurkenners.

17 snaterverse ganzeneieren

Het was een schitterende dag en een groot genoegen om in de heldere ochtend naar de eerste maaiplaats te varen. Ganzen alom, maar ook kievieten, smienten, een kiekendief, scholeksters, wulpen en vast nog wel meer soorten; ik had de kijker meegenomen en kon het allemaal goed zien.
Ab ging de oever op met de maaimachine en wij opruimers moesten even wachten voordat we ertegenaan konden. Maar toen was de club ook niet meer te houden. Omdat ik er altijd zo verschrikkelijk moe van werd had Ab mij gezegd dat ik het wat kalmer aan moest doen en dat heb ik mij aangetrokken; niet meer als een bezetene opruimen maar ook tijd nemen voor een praatje. Op zeker moment riep Ab mij dat hij een ganzennest voor me had; ik pakte mijn trui om de eieren in te transporteren; er lagen er vijf.
Het riet stapelden we op aan de kant van de sloot; het werd "warm afgevoerd", d.w.z. het werd in de fik gestoken en opgestookt. Het gevolg is dat het gemaaide veld lekker wordt verarmd met uireindelijk de groei van rietorchissen en veenmos als resultaat; gaan we in juni zien als de excursie wordt gehouden.
Na de lunch gingen we naar het tweede veldje om te maaien en te schonen. Daar stapelden we het riet op hopen, ook om te verbranden. Ik had het toen wel een beetje gehad. Ben was entomologisch bezig en verzamelde loopkevers met een schudvoorziening en exhauster. Had ik nooit eerder gezien. Fraaie tweekleurige kevertjes liet hij mij zien; de naam is mij inmiddels weer ontschoten.

Spekpannenkoek van ganzenei

Vervolgens ben ik lekker fikkie gaan stoken; het opporren van de brandende riethopen deed me denken aan m'n jeugdjaren; het fikkie stoken was toen nog heel gebruikelijk en ik was er dol op. Lang geleden dat ik die hitte van de vuurgloed op m'n gezicht had gevoeld.
Op de terugweg deden we nog een veld aan alleen om ganzeneieren te verzamelen voor de liefhebbers. Uiteindelijk zat mijn rugzak vol met in totaal 17 ganzeneieren. Goed voor pannenkoeken, ommeletten en spektaart!
Ik was toch moe toen ik thuis kwam; was om 20.00 uur met een boek op bed gaan liggen en werd om 22.00 uur door de bel van de ielepiel gewekt; Roos, maar ik weet niet meer wat ze gezegd heeft.
De volgende dag werd ik "pas" om half vijf wakker en ben ik lekker verder gegaan met lezen.