Natuurgids worden valt niet mee

Demonstratie van pitrus als onderdeel van een olielampje

Gisteravond, ik was rozerig van de hele dag buiten en moe van het wandelen, maar ja ik had beloofd dat we zouden steppen, d.w.z. bridgen op de computer van de NBB tegen anderen. Grappig genoeg speelden we tegen iemand die we nog kennen van een keer een weekend bridgen bij Nol in 't Bosch. Ik deed m'n best met bieden en spelen. Toevallig moest ik achter elkaar spelen en ik bakte er niets van: " 't is jammer" (wie kent 'm nog van de TV waar Nixon dat om de haverklap zei in het programma: Zo is het toevallig ....).
Na afloop dronken we nog een glaasje wijn, en nog eentje tot drie aan toe; is gewoon te veel voor mij. En daar waar we afgesproken hadden om vandaag samen een etappe van het Pieterpad te lopen werden we pas over achten wakker. "Pieterpad loopt niet weg", bromde ik nog, maar na het ontbijt kreeg ik er toch een beetje de pest over in; het was prachtig weer; ik wilde eropuit. Ik stelde "een drietje" voor, en zo geschiedde.
Bij het watertje aan het begin van de wandeling stond een gezelschap van wat middelbare lieden met papieren; aan de kant was een mevrouw bezig met potjes en flesjes en nieuwsgierig als ik ben vroeg ik wat ze deed. Ze was bezig met een cursus voor natuurgids en had hier net een demonstratie gegeven hoe je pitruskernen kunt gebruiken om een olielampje van een pit te voorzien. Maar nu zat ze met het probleem dat ze de resterende lampolie kwijt moest. In het zand laten lopen was geen optie en in de sloot gooien evenmin, maar ze kreeg ook de fles niet open. Ik heb haar erbij geholpen en de fles met een mesje opengewrikt zodat we de olie terug konden gieten. We liepen verder; het was weer prachtig weer vandaag.

Opeenhoping van mieren. Van zon en dus van opwarming is geen sprake.

Bekende route natuurlijk; er was een joggingroute uitgezet en heel wat lieden zetten er de sokken in; lekker weer om dat te doen hoewel de zon inmiddels achter de wolken was verdwenen. Wij liepen ons rondje en kwamen bij de mierenhoop bij de golfbaan. En daar zag ik dat de mieren al aan de gang waren ondanks dat het nog kouw was; je zag ook de opeenhopingen van mieren, zo typisch voor het voorjaar. Jap beweert dat dit is om op te warmen; nou, er was helemaal geen zon te bekennen, niks opwarmen, ze zitten gewoon hun feromonen uit te wisselen om weer als één organisme te kunnen opereren: een polycorpusculair organisme zo typisch voor sociale insecten. Vanuit de opeenhopingen zag je individuele mieren los komen en aan het werk gaan, zij het langzaam vanwege de lage temperatuur veronderstel ik.
'sMiddags in de tuin van Roos thee gedronken en met Whatsapp contact gehad met een oude vriend van haar in Spanje. De wereld wordt toch wel erg klein zo langzamerhand en erg makkelijk te bereiken met een smartphone.