Gisteravond weer voor het eerst sinds lange tijd in de club gebridged. Het afgelopen seizoen had ik afgehaakt; was mijn plezier in het spel kwijt; had het weer tien jaar gedaan en dat is toch wel zo'n beetje het maximum van mijn interesseboog. Roos was toegetreden tot een drietal; tot haar verdriet speelde ze maar weinig, althans een stuk minder dan zij zich van het in een drietal spelen had voorgesteld. Vooral daarom had ik voorgesteld om weer in de club te gaan spelen zodat ik in ieder geval op de avonden dat zij niet kon, maar wel wilde spelen haar bridgepartner kon zijn. Dat leek ook even te kunnen, maar bij nader inzien toch weer niet. Ik was dus wel lid, maar heb misschien drie keer gespeeld afgelopen half jaar, waaronder 1 keer met Patrick.
Het drietal was erg laag geëindigd tot nu toe in de derde ronde, overigens niet door toedoen van Roos, want die had deze laatste ronde van het jaar helemaal niet gespeeld. Voor ons tweeën dus de taak om te pogen het gemiddelde omhoog te vijzelen zodat degradatie voorkomen kon worden. En nou is dat mislukt door mijn toedoen. Eén keer heb ik door stom tegenspelen een gewonnen spel verloren laten gaan, maar vooral het laatste spel heb ik zo stom gespeeld.
Roos had op geniale wijze een niet te missen groot slem SA uitgeboden; helaas moest ik het spelen, maar het was gewoon opgelegd groot slem. En terwijl iedereen 13 slagen had opgepakt terwijl niemand het groot slem had uitgeboden, daar heb ik het spel niet goed onthouden en ga 1 down. Door mijn toedoen hebben we met die twee spellen zeker 5% van het totaal weggegooid. Daar had ik wel zo ontzettend de pest over in dat ik er gewoon heel slecht van heb geslapen.
En dan vraag je je af of je nou soms niet tegen je verlies kunt; misschien niet. Ik had het erover met Ary, ook een goede speler, die er ook zwaar de schurft in kan hebben en daarmee eveneens een stuk spelplezier voor zichzelf verknoeit. Want dat is toch wel het gevolg van deze sport zo serieus te nemen, althans voor mij.
En met die 5% extra hadden we degradatie van het drietal toch niet kunnen voorkomen. Aan Roos heeft het in ieder geval niet gelegen! Complimenten voor haar biedingen; niemand had die 7SA uitgeboden! Had ik het gemaakt dan hadden we op dat spel al 4% meer gehaald in de eindstand, want nu hadden we een 0 en anders 100%.
Het drietal was erg laag geëindigd tot nu toe in de derde ronde, overigens niet door toedoen van Roos, want die had deze laatste ronde van het jaar helemaal niet gespeeld. Voor ons tweeën dus de taak om te pogen het gemiddelde omhoog te vijzelen zodat degradatie voorkomen kon worden. En nou is dat mislukt door mijn toedoen. Eén keer heb ik door stom tegenspelen een gewonnen spel verloren laten gaan, maar vooral het laatste spel heb ik zo stom gespeeld.
Roos had op geniale wijze een niet te missen groot slem SA uitgeboden; helaas moest ik het spelen, maar het was gewoon opgelegd groot slem. En terwijl iedereen 13 slagen had opgepakt terwijl niemand het groot slem had uitgeboden, daar heb ik het spel niet goed onthouden en ga 1 down. Door mijn toedoen hebben we met die twee spellen zeker 5% van het totaal weggegooid. Daar had ik wel zo ontzettend de pest over in dat ik er gewoon heel slecht van heb geslapen.
En dan vraag je je af of je nou soms niet tegen je verlies kunt; misschien niet. Ik had het erover met Ary, ook een goede speler, die er ook zwaar de schurft in kan hebben en daarmee eveneens een stuk spelplezier voor zichzelf verknoeit. Want dat is toch wel het gevolg van deze sport zo serieus te nemen, althans voor mij.
En met die 5% extra hadden we degradatie van het drietal toch niet kunnen voorkomen. Aan Roos heeft het in ieder geval niet gelegen! Complimenten voor haar biedingen; niemand had die 7SA uitgeboden! Had ik het gemaakt dan hadden we op dat spel al 4% meer gehaald in de eindstand, want nu hadden we een 0 en anders 100%.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten