Het kan toch met de bus

Bij restaurant Ambrosia op het sfeervolle terras. Een absolute
aanrader; authentieke Lesbos keuken op basis van recepten
van grootmoeder. Niet goed voor de lijn, maar fantastische
kwaliteit.

Inmiddels weten we iets meer van het openbaar vervoer op Lesbos; het is lastig te achterhalen maar we komen er langzaam maar zeker wel uit. Vandaag zijn we naar Molivos geweest. Eerst naar Kalloni via de dijk langs de rivier en het paadje door het boerenland en vervolgens naar het busstation. En waarachtig daar ging om 12.00 uur een bus naar Molivos. In de bus ontmoetten we een stel nederlanders die een heel tijdschema hadden van de bustijden op Lesbos, maar bij eerste controle bleek die al niet te kloppen. De bus terug van Molivos naar Kalloni ging niet om 15.30 zoals op hun papier stond maar om 16.30 zoals wij informeerden bij een personeelslid van de busmaatschappij.

Aangekomen in Molivos zijn we direct op pad gegaan richting Skala Sikaminia; ik had het plan om even kort bij Jan van Lent langs te gaan, maar ik kon het niet vinden. Waarschijnlijk woonde hij iets verder weg dan ons keerpunt. Op de terugweg hebben we op een terrasje van I Eftalou nog een verse jus gedronken en toen door naar de bus. Ik werd plotseling helemaal beroerd van het zoutgebrek; Roos was zo goed om ergens wat zout voor me te verkrijgen en daar knapte ik direct van op. Raar verschijnsel, maar ik ben er alert op. Moet wat minder water drinken misschien.

Precies op tijd vertrok de bus. En toen nog het stukje naar Kalloni; we gingen direct door naar ons nieuwe favoriet restaurant: Ambrosia. De vriendelijke doch kordate gerant koos op ons verzoek een vijftal schotels uit die we op drie frietjes na helemaal hebben verorberd. We hebben er nu twee keer gegeten maar zijn helemaal verkocht.

Behoorlijk uitgevloerd hebben we heerlijk geslapen. 'sNachts wel weerlicht maar geen donder en evenmin regen.