Het nieuwe onderwijsmuseum in Dordrecht

Onderwijsmuseum, nog niet operationeel

Bij ons bezoek aan Dordrecht gingen Peter en ik eerst naar het nieuwe onderwijmuseum, althans dat dachten wij. Het ging Peter als gewoonlijk om het gebouw, minder dan om de collectie. Dat was maar goed ook, want het gebouw was duidelijk nog niet in gebruik als museum; geen toegangsweg, allemaal zand. Maar via de zijingang mochten we wel naar binnen. Toen we aangaven dat Peter architect was en het gebouw graag zouden willen zien, was er iemand direct bereid om ons door het gebouw te begeleiden. Een fraai gebouw met versierselen. De collectie van het museum lag nog op de grond, maar noodde zeker uit tot een later bezoek wanneer alles op orde is. Niet alleen leesplankjes, maar ook een oude schoolkachel en de bankjes waarin nog de generatie van mijn grootouders en ouders de les kregen voorgeschoteld. Een schematische vergroting van een insectenzuigsnuit, maar ook een menselijk skelet. Er zal ook een grote collectie schoolagenda's tentoon worden gesteld.

De voormalige directiekamer in gebouw "De Holland"

Het zag er allemaal heel veel belovend uit. De architect van het gebouw, Sybold van Ravesteijn wordt eer aan gedaan door het gebouw niet te slopen maar een nieuwe bestemming te geven. Hij was vooral stationsarchitect; zo heeft hij na de oorlog het inmiddels gesloopte station van Rotterdam ontworpen. Ik vermoed dat ook het station van Vlissingen van zijn hand is. Veel van zijn ontwerpen hebben de tand des tijds niet doorstaan, daarom fijn dat dit gebouw, "De Holland" wordt gespaard door ingrijpen van de gemeente Dordrecht.
In de bovenkamer, oude directiekamer van het kantoor dat hier vroeger was gevestig heeft duidelijk een goede acoustiek en wordt ook gebruikt voor kleine concerten.
Vervolgens gingen we ergens koffie drinken en natuurlijk naar de grote kerk.