Een rosse waaierstaart

Het heerlijke landschap van Lesbos

Vanmorgen was ik er weer vroeg bij; om 6.00 uur mee geweest met Herman en vier deelnemers van de SNP vogelreis; ik mocht meerijden, gezellig; we gingen naar "het meertje". En daar zat toch een kleine karekiet te zingen, vol in het zicht en onverstoorbaar. We konden hem natuurlijk met de kijker uitstekend zien, maar zelfs met de telescoop en zo dichtbij dat je de binnenkant van het keeltje kon zien; magnifiek. De zon kwam op, een kwak, een purperreiger en zelfs een ceti-zanger, die praatjesmaker; blijkt maar een klein vogeltje te zijn met het zwarte staartje omhoog als een winterkoninkje.

Ik had van het bakkertje gisteravond expres een extra zakje van die heerlijke koekjes meegenomen voor het gezelschap; ging erin als zoals het koek betaamt.

Voor de middag hadden we toevallig het zelfde idee als de SNP groep: de zoutpannen. Wij liepen natuurlijk door de velden naar de rivier en via de doorwaadbare plek naar het strand en dan naar de zoutpannen. Ik zei al tegen Roos dat dit echt het gebied was voor de rosse sluierstaart (verkeerde naam; hij heet de rosse waierstaart); droog, lage struiken en vooral open. Roos had met haar scherpe ogen al drie keer een oranje/bruin vogeltje gezien met een fladderende wat onrustige vlucht: "dat is vast een rosse sluierstaart geweest", sprak ik hoopvol maar ook lichtelijk afgunstig. Dat is een vogel waar we als SNP groep in de afgelopen jaren nagenoeg vergeefs hebben gezocht; af en toe een glimp van gezien. Maar verderop, bij de zoutpannen, Herman en de groep stonden er te observeren, daar hield de VVV waaierstaart, zoals ik inmiddels had vernomen, zijn show. Prachtig, bijzonder goed zichtbaar zag ik er soms wel twee tegelijk in de kijker; prachtige vogel met name wanneer hij neerstrijkt; heet niet voor niets waaierstaart, van rosse kon ik niet zo veel merken, meer oranje/bruin zoals Roos eerder had geconstateerd. Mijn vogeldag kon niet meer stuk.

We liepen via een nieuw ontdekt pad terug naar Skala Kalloni en gingen een happie eten; daar kwamen Harold en Annemiek uit de auto; hebben we nog genoeglijk mee zitten praten aan tafel en terug naar het hotel; zwemmen en zonnen. Heerlijke dag geweest.