Water in Dokkum

Waterflesjes, pleepapier, GPS, rugzak, boek,
Brooddoosje, lippenvet, etc.
De onmisbare zaken voor een wandelaar

Na de eerste etappe van de wandeling door de Friese (oer)wouden kwamen Kees en ik aan bij het busstation in Dokkum; daar stond de oude schicht van Kees op ons te wachten. Maar eerst wilde ik mijn waterflesjes aanvullen; het was wel niet zo heet, maar ik had dorst en ik had nog een hele reis voor de boeg en beide flesjes waren leeg.
Die morgen hadden we al koffie gedronken in het busstation en kennis gemaakt met de alleraardigste kantinebaas die daar de scepter zwaaide. Ik had er voor de zekerheid ook nog wat extra water gedronken in het toilet. Maar nu na afloop van de wandeling wilde ik even mijn flesje bijvullen; niet zo gek toch?
De vriendelijke kantinebaas had kennelijk geen dienst meer en nu stond er een dame die het uiterst merkwaardig vond dat ik m'n flesje wilde bijvullen: "wij verkopen hier water hoor?", of woorden van gelijke strekking voegde ze mij toe. Ik maakte duidelijk dat kraanwater voor mij goed genoeg was, maar dat vond ze kennelijk te gek voor woorden. Ze weigerde niet echt maar maakte me duidelijk dat het echt te gek was. En dan is het voor mij ook genoeg. Met vuurspuwende ogen maakte ik haar mijn mening duidelijk over de krankzinnige ontwikkeling dat er in NL, een land met perfect kraanwater tegenwoordig water uit flesjes wordt gedronken of dat normaler is dan kraanwater drinken.
Ik herinner mij nog dat ik zo'n veertig jaar geleden ergens in Amsterdam werd aangesproken door een frans toeristen echtpaar: waar ze flessenwater konden kopen; dat was er toen gewoon (nog?!) niet in NL; dat het water uit de kraan prima was en desgevraagd ook voor het aanmaken van babyvoeding vonden de fransen kennelijk heel geruststellend. Moet je nagaan, veertig jaar geleden en tegenwoordig wordt er gedaan of je gek bent als je onverpakt water wilt.
Wij gaan vaak op reis en mijn ervaring is dat het kraanwater vrijwel overal in Europa prima is. Maar de Arke-meisjes doen altijd of het gezondheidsondermijnend is als je kraanwater drinkt in ontwikkelde, europese landen als Griekenland of Macedonië. Alleen het water van Malta, dat smaakt verschrikkelijk en is niet te drinken, maar ook daar word je echt niet ziek van.
Ik ervaar deze gang van zaken als een idiote ontwikkeling van een volledig ontredderde maatschappij waar het om voedsel en drinken gaat; die producten van de voedingsindustrie, vol met kleur-, smaak- en conserveringsstoffen gaan erin als koek.
Gelukkig had Kees nog veel water over en dat schonken we over in mijn drinkflessen; ik weiger om water uit een fles te kopen; niet uit misplaatste gierigheid maar gewoon uit principe; ik doe niet mee aan die idiotie.