Hugo boent de keukenvloer |
Hugo werkt al sinds zijn tienerjaren, vanaf zijn 16e op de zaterdagen bij slager van Loo; hij doet daar van alles; staat geroutineerd klanten te helpen, doet werk "achter", d.w.z. in het deel waar e.e.a. wordt voorbereid en maakt daar ook vaak schoon. Dat is bij een slager geen sinecure.
Met enige schroom had ik hem gevraagd of hij ook een keer bij mij wilde komen schoonmaken, en goeie zoon als hij is heeft hij dat vandaag gedaan.
"Is dit nou mantelzorg pap?", vroeg hij ironisch lachend. Ik moest even slikken maar moest toen toch ruiterlijk toegeven dat dit het geval was; ik krijg het gewoon niet voor elkaar om de keuken toonbaar te houden.
Ik had de vorige dag en 'smorgens alles zoveel mogelijk uitgeruimd; badkamergordijn afgehaald, schapje met scheer- en andere spullen ontruimd. In de keuken de pannen weggehaald en in de "bijkeuken" (het kleine kamertje) gezet. Koelkast uitgezet, uitgedroogd, spullen eruit gehaald.
En daar ging die goedzak aan de gang; hij heeft natuurlijk een conditie als een paard, maar ik stond er met bewondering naar te kijken hoe hij het aanpakte. Rigoureus alles verplaatsen; emmers sop met bleekwater; borstels, lappen, dweilen. In een uur was de badkamer schoon en rook lekker fris; alle voegen tussen de tegels weer ontdaan van aanslag, tegels glad. Terwijl Hugo de badkamer deed, maakte ik de koelkast schoon.
Zelfs het achterbalkon is weer toonbaar |
De vloer van de keuken maakte hij grondig schoon met een harde borstel en sop. Nadweilen en het was spik en span!
Tot slot het balkon achter; was ontzettend smerig geworden met alggroei. Ook dat heeft hij omgetoverd.
Het enige wat ik heb gedaan is de koelkast goed schoonmaken waarbij Hugo liet zien hoe deze veel verder gedemonteerd kon worden dan ik voor mogelijk hield. Ik dacht dat de koelkast stuk was; hoewel ik hem pas had schoongemaakt liep het condensbakje alweer snel vol. Ik vreesde al dat ik een nieuwe moest aanschaffen. Maar bij nader inzien bleek dat het afvoergaatje voor het condenswater helemaal volzat met viezigheid; ik voel me soms net zo'n varken in dat soort dingen. Hij heeft nog lekker gegeten bij me; had nog een bak nassi voor hem staan. Hij bleef nog even gezellig 'savonds; hij comploeteren en ik wat lezen; warm en gezellig bij elkaar, vader en zoon.
Huugie ik ben je verdomd dankbaar voor deze eerste mantelzorg! En ..... er vliegen geen bananenvliegjes meer in de keuken!
Mafkees, moest een zogenaamde mantel aan om mantelzorg te kunnen geven aan zijn bejaarde vader. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten