De sluizen van IJmuiden

De grote zeesluis, gebouwd in 1930 op hedendaagse
"PanMax" breedte van 50 meter. 

Een waterwerk van jewelste; NL op z'n best, de zeesluizen in IJmuiden maar ik had ze nog nooit bewonderd. Eerlijk gezegd kende ik ze slechts van een vrij scabreus liedje dat m'n eerste schoonvader wel eens zong maar waarvan ik de tekst hier niet ga plaatsen!
Vandaag heb ik een genoeglijke dag, met wandeling genoten samen met vriend Peter C. We hadden afgesproken in de wereldstad Driehuis alwaar zijn dochter en schoonzoon wonen; op hun huis zou een dakkapel worden geplaatst en daar moest Peter als architect natuurlijk het zijne van weten. Imposant toen de dakkapel met een grote hijskraan over het dak heen, heel precies aan de achterkant van het huis geplaatst werd. Wat is er technisch toch veel mogelijk; de kraandrijver had het bedieningspaneel gewoon op z'n buik en bediende op afstand met drie joysticks het enorme gevaarte tot op de mm nauwkeurig.
Eerst nog even bij Peters' hoog bejaarde moeder langs; ik kan het altijd goed met haar vinden en had Peter gevraagd of we niet even bij haar langs konden gaan. Was gezellig; ze kletste weer honderduit; niet te geloven dat een 96-jarige nog zo bij de pinken kan zijn.
En daarna naar IJmuiden waar ik als gezegd niet eerder was. Het sluizencomplex is imposant; we staken vier verschillende sluizen over; zijn al in de 19e eeuw gegraven. De grote zeesluis is van 1930; er zal een nieuwe sluis worden gemaakt nu het Panamakanaal geschikt wordt gemaakt voor grotere zeeschepen; iedere zichzelf respecterende zeehaven zal zich moeten aanpassen, dus ook Amsterdam. Peter heeft zijn werkzaam leven voor een belangrijk deel in de Amsterdamse haven gesleten en weet er dus veel van.

Cementfabriek

Na het passeren van het sluizencomplex liepen we verder door het industrieterrein. Natuurlijk de hoogovens van Tatasteel; verder een enorme cementfabriek met een zandopslagplaats die zelf wel een strand leek. En het laatste stukje naar de pont; Peter zag nog een heel gebouwencomplex dat hij in de tachtiger jaren zelf nog als architect had ontworpen; nu lichtelijk verroest, maar leuk om zoiets te zien! We staken het NZ-kanaal over en liepen weer terug naar de auto. Was bij elkaar zeker 10 kilometer. tot slot hebben we ons tegoed gedaan aan een zooitje haring; heerlijke afsluiting van een gezellige dag.