 |
| Weide met veldbloemen. Vlinders en andere insecten alom |
De laatste etappe zou ons naar het oorspronkelijk plan naar Jünkerath voeren, maar dat hebben we niet gedaan. We besloten om naar Blankenheim Wald te lopen, alwaar het station zich bevindt. En dat bleek tot onze verrassing via de HWW 12 toch weer 12 kilometer te bedragen. Dit was weer eens een prachtige etappe afgezien van de passage langs een drukke Bundesweg. We liepen zelfs nog een stuk over een Römischer weg, een oeroude weg door dit gebied. Hier is overigens in de tijd van Napoleon ook stevig geknokt; overblijfselen van verdedingingswerken van de Oostenrijkers waren daarvan nog de stille getuigen. Overigens konden wij die niet onderscheiden in het landschap; slechts de uitvoerige info-borden maakte ons op dit feit opmerkzaam. Ook een prehistorische begraafplaats werd door ons gepasseerd.
 |
| Mierenhoop van dood gras gebouwd |
Op het laatste stuk zag ik nesten van bosmieren die waren opgebouwd van dode grassprieten; dat heb ik nog niet eerder ergens gezien. Ik zal Peter Boer hier eens naar vragen. Het was een conglomoraat van wel 20 nesten, ongetwijfeld bij elkaar horend en allemaal opgebouwd uitdood gras.
Tot slot bereikten we het station waar een bus de reis naar Kall zou verzorgen wegens "geplande werkzaamheden". We hadden geluk want de bus vertrok vrijwel op het moment dat we erin plaats konden nemen. Via Kall naar Euskirchen; perfecte aansluiting op de bus naar Düren en met de trein door naar Aachen. Onderweg in de trein raakten we in een kort maar krachtig onweer met forse regen. Roos had het inderdaad keurig uitgekiend; het was afgelopen met het mooie weer in deze omgeving in Duitsland.
Lekker biertje op het bekende terrasje en op naar Bilthoven. Bij Wah Nam twee loempia's gescoord en daarmee deze korte vakantie afgesloten. Was weer fijn om in de Eifel te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten