Het Zevenwoudenpad, tweede etappe

De trekschuit lag op ons te wachten

Een hele onderneming vanmorgen; om 5 uur opgestaan; m'n rugzak stond al klaar met alles erop en eraan. Snel wat havermout gegeten, aangekleed, kop thee, kop koffie, nog een glas sinaasappelsap en de deur uit. Was als gewoonlijk veel te vroeg op het station. Met de stoptrein van 6.00 uur naar Zwolle, met de Intercity naar Groningen en met Arriva naar Buitenpost en tot slot naar Dokkumer Nieuwe Zylen waar we drie weken geleden waren geëindigd. Het was schitterend weer en dat zou het de hele dag ook blijven. We liepen al koutend eerst richting Dokkum; aardig stadje. De trekschuit lag op ons te wachten, maar wij besloten om na een kopje koffie aldaar toch maar verder te lopen. Dokkum lag op 13 kilometer van het begin, eigenlijk te kort om al te stoppen.

Beeld van de zendeling Bonifatius die in Dokkum werd vermoord
in 754 zoals wij op de lagere school leerden

We liepen verder door Dokkum; bij de stempelplek voor de Elfstedentocht kreeg Kees een geweldige bloedneus. Gelukkig was hij goed voorzien van verbandmateriaal alsof hij nog dienst te velde had, maar het zag er toch zo dramatisch uit dat een mevrouw ons vroeg of ze niet moest helpen. Inderdaad leek het wel of we elkaar te lijf waren gegaan. We gingen verder door de oude binnenstad, langs het bastion met de molen en uiteindelijk verlieten we de binnenstad. En daar kwamen we bij een monument van Bonifatius, de grote bekende van Dokkum ook al werd hij er vermoord. Zichzelf vroom beschermend met een bijbelboek staat hij daar in witte steen vereeuwigd. Jaren geleden heb ik in Fulda, alwaar Bonifatius begraven ligt, de met houwen beschadigde bijbel, of een facsimile daarvan  mogen aanschouwen in de begrafeniskerk. Maar nu dan ook de plaats waar hij is vermoord. Volgens mij is daar ook een bron ontstaan.
Het einde van de dagtocht hadden we het liefst bij het station, was wel een flink eind in totaal, maar prettiger om bij de volgende etappe weer te beginnen. We besloten om het hele stuk door te lopen naar station Veenwouden geloof ik. Tot dan toe hadden we, hoe kan het anders in Friesland, langs een breed water gewandeld over een fietspad; het was niet zo gek druk met fietsers en de paden waren in het algemeen breed, maar wandelen over gras of zand was er niet bij; de hele route zou over betonnen fietspaden lopen; geen probleem want dan schiet je wel lekker op. Na Dokkum zagen we zelfs bomen! dus werd de naam "Friese woudenpad" iets reëeler.

De goddeloaze singel?!

We hadden weer van alles te bepraten, zo gaat dat bij het wandelen is mijn ervaring; het helpt de eventuele vermoeidheid te vergeten en is gewoon vreselijk gezellig; dat zeiden we ook tegen elkaar. Kees en ik kennen elkaar eigenlijk nog maar kort maar we hebben het gevoel of we elkaar al jaren kennen; dat heb je soms; leuk!
Onderweg kwamen we nog, hoe kan het anders tussen die Friezen die ooit de heilige Bonifatius hebben vermoord, een laan tegen met de naam: "goddeloaze singel". Met gespeelde verontwaardiging sta ik op de foto die Kees op mijn verzoek heeft gemaakt.
Uiteindelijk bereikten we Veenwouden en strompelden we door naar het stationnetje. Arriva heeft daar een uitstekende dienst met overdag twee keer per uur een stoptrein in beide richtingen.
In Leeuwarden hebben we nog een biertje gedaan op het station en om 18.30 ingecheckt. Kees reed mee tot Heerenveen en wuifde mij uit. Tot Meppel ging alles goed maar daar moest ik verder met de bus naar Zwolle; iemand had zich van het leven beroofd. De stoptrein naar huis stond klaar. Ik had de spullen om nog even naar de sauna te gaan in m'n fietstas, maar kon toch de moed niet opbrengen; waarschijnlijk zou ik in slaap zijn gevallen. Dus naar huis, even wassen en wat eten en nog even naar Roos om na te praten in principe, maar in feite dus vechten om m'n ogen open te houden. Ik sliep voordat Roos het licht had uitgedaan. Heerlijke dag geweest!