Maandag had ik afgesproken met mijn zoon Peter (Azgrut). Hij was toch al in Limburg bij z'n meissie en daarom stelde ik voor om aldaar de benen te gaan strekken; Zuid Limburg is toch wel het mooiste landschap van NL nietwaar. Dat was misschien niet zo'n heel goed idee, want het was voor het eerst sinds weken een zeer regenachtige dag, dus we hadden beter een andere dag kunnen afspreken misschien. In Utrecht had ik alvast een kaartje genomen naar Schin op Geul, ook voor Peter, altijd een leuke startplek. Vroeger, toen de kids nog klein waren gingen we daar regelmatig wandelen, samen met mijn vader. Die was ook gek op Limburg. Echter, toen ik aankwam in Maastricht was de trein naar Schin net vertrokken. "Kom op Peet, dan pakken we lijn 57 naar Slenaken en Noorbeek". Maar die stond er niet, en wel nummer 50 naar Aken. Snel ingestapt en twee dagkaartjes gekocht à 5,50 euro. In Gulpen overgestapt op 57 en door het schitterende Limburgse landschap naar Slenaken. Even een kopje chocolademelk drinken in een mij vanouds bekende lokaliteit; daar liet ik hem de plek zien waar ik ruim 30 jaar geleden met z'n moeder had zitten dineren.
Destijds zaten we met z'n tweetjes in een grote zaal, verder was er niemand en we hadden nog gereserveerd ook! leuk verhaal, leuke plek. Intussen was het droog geworden en we gingen op weg.
Maar dat werd helemaal niks, al snel regende het weer pijpestelen. Dus terug naar Slenaken, bus voor ons neus vertrokken en toen maar naar een andere lokaliteit voor een
kleine lunch.
|
Met de zelfontspanner |
Gezellig gegeten en wat foto's gemaakt. Nergens op gelet, gelukkig maar, want opnieuw vertrok de bus voor ons neus, maar het was droog, dus alsnog gewandeld naar Gulpen, langs het beekje de Gulp.
Aangekomen aldaar had Peter het ook wel gehad. Niet zo gewend aan afstanden deden zijn voeten een beetje zeer. Bus 50 naar Maastricht, door met de stadsbus naar het adres van zijn meissie. Thee gedronken en toen terug naar Utrecht. Nou dat hadden we gedacht. In Weert bleek dat de trein niet verder kon. Wel terug naar Maastricht gelukkig. Peter belde een vriend in Maastricht waarmee hij kon terug rijden naar Utrecht met de auto. Ik belde mijn vriend D. in Vaals en heb daar heerlijk gelogeerd tot woensdag. Met het OV kun je zo makkelijk flexibel zijn, zeker als je een beetje weet hoe de bussen rijden.
1 opmerking:
Zo is het. Was een leuke dag. :)
Een reactie posten