Zetten-Andelst, ooit van gehoord?

Roos had per internet iets besteld en vertelde me doodleuk dat ze het kon ophalen in Andelst; nooit van gehoord zelfs en het bleek ook nog een station te bezitten, station Zetten-Andelst. "Zeker dat lijntje in de Betuwe", merkte ik op en dat was inderdaad het geval. Je kon er zelfs komen via een NS wandeling vanuit Rhenen. En aangezien het prachtig weer zou worden vandaag waren we alweer vroeg op pad. Ik voelde nog wel de Pilates van gisteravond in de benen. Hoe Debbie het voor elkaar krijgt weet ik niet maar die toch wel erg gespierde onderdanen van mij krijgen er elke keer flink van langs met al die rek en strek oefeningen bij Pilates; voelt moe aan bij het wandelen.
Het zou een afwisselende wandeling worden die o.a. voerde over de rivierdijk van de Nederrijn, door de boomgaarden van de Betuwe, maar ook langs een bijzonder gezellig en intiem voormalig ponthuis dat stamde uit de tijd vlak na de tachtigjarige oorlog.
Via de plaats Zetten met nog de restanten van een oud kasteel en een fraaie kasteeltuin, inmiddels tot park verheven, liepen we naar het stationnetje. Met de trein naar Tiel en overgestapt op de NS trein naar Utrecht en toen door naar Gouda waar ik nog met dochter Joke en haar partner heb gedineerd.
Na thuiskomst nog het brood gekneed en te rijzen gezet. Om 4.00 uur in de nacht werd ik wakker en heb ik het brood in de oven gezet. Om 5 uur stond ik op want ik zou oppassen op kleindochter Evi en moest al vroeg present zijn; voelde me behoorlijk brak van alles bij elkaar.