Sinds ik vorige week Maartje Rammelo zo prachtig aria's uit opera's heb horen zingen ben ik helemaal "in de opera". Eerlijk gezegd had ik het nooit zo op opera's, uitzonderingen daargelaten zoals Medee van Opera2day die we mochten horen in Alkmaar, Maar bij de verschillende opera's die ik bijwoonde in de Stopera viel ik strijk en zet in slaap en vond ik het geheel niet alleen onbegrijpelijk maar ook langdradig; er kwam geen eind aan vond ik.
En nu heb ik afgelopen dagen meerdere opera's bekeken en beluisterd via Youtube op m'n groompie met z'n kleine beeldscherm en voortreffelijk geluid via de koptelefoon. Zojuist La Traviata van Verdi afgeluisterd. Het voordeel van kijken via de PC is ook dat je het verhaal erbij kunt lezen. Die zangpartijen duren ontzettend lang en dan kun je tussendoor rustig even kijken wat nou eigenlijk het verbindend verhaal in die opera is; snap je het beter ook al versta je geen woord van het Italiaans, en komt het veel beter binnen. Zelfs het schrijven van Bloggies kun je combineren met kijken naar de opera; terwijl je naar de schitterende aria's luistert kun je rustig schrijven en af en toe weer even het beeld aanklicken; voor de "echte operaliefhebbers" natuurlijk een gruwel, maar op deze manier neem ik de muziek heerlijk tot mij. En zo heb ik inmiddels La Bohème, La Traviata, die Zauberflöte, the rape of Lucretia en Platee bekeken en zo zullen er nog veel meer gaan volgen. Opmerkelijk dat ik de tenor Rolando Villazón al in twee van deze opera's tegenkwam terwijl ik nog nooit van hem had gehoord. Zegt nogal wat over mijn gebrek aan kennis omtrent de opera vrees ik. Wel herkende ik Thomas Hampson die ik vooral ken vanwege zijn weergaloze uitvoeringen van de liederen van Mahler. Wat verrijkt muziek mijn leven toch!
En nu heb ik afgelopen dagen meerdere opera's bekeken en beluisterd via Youtube op m'n groompie met z'n kleine beeldscherm en voortreffelijk geluid via de koptelefoon. Zojuist La Traviata van Verdi afgeluisterd. Het voordeel van kijken via de PC is ook dat je het verhaal erbij kunt lezen. Die zangpartijen duren ontzettend lang en dan kun je tussendoor rustig even kijken wat nou eigenlijk het verbindend verhaal in die opera is; snap je het beter ook al versta je geen woord van het Italiaans, en komt het veel beter binnen. Zelfs het schrijven van Bloggies kun je combineren met kijken naar de opera; terwijl je naar de schitterende aria's luistert kun je rustig schrijven en af en toe weer even het beeld aanklicken; voor de "echte operaliefhebbers" natuurlijk een gruwel, maar op deze manier neem ik de muziek heerlijk tot mij. En zo heb ik inmiddels La Bohème, La Traviata, die Zauberflöte, the rape of Lucretia en Platee bekeken en zo zullen er nog veel meer gaan volgen. Opmerkelijk dat ik de tenor Rolando Villazón al in twee van deze opera's tegenkwam terwijl ik nog nooit van hem had gehoord. Zegt nogal wat over mijn gebrek aan kennis omtrent de opera vrees ik. Wel herkende ik Thomas Hampson die ik vooral ken vanwege zijn weergaloze uitvoeringen van de liederen van Mahler. Wat verrijkt muziek mijn leven toch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten