De titel is al omineus: "het kan niet waar zijn", het boek begint ook nog eens met een angstaanjagende metafoor: je zit in een vliegtuig, rustig aan je koffie te lurken en kijkt wat verveeld naar buiten. Tot je schrik zie je een steekvlam uit de motor; je waarschuwt de stewardess die "geruststellend" zegt dat er niets aan de hand is; je wringt je tegen de zin van de crew naar de cockpit, je opent de deur en er zit helemaal niemand?!
Wat er beschreven wordt in dit boek is de gang van zaken in de bankwereld, in de city van London. Het komt op mij over als de hel van Dante; de titel dekt de lading dan ook volledig. Het is een verslag, gebaseerd op interviews van mensen uit zeer uiteenlopende disciplines van de bankwereld: een rücksichtlose, onverantwoordelijk opererende wereld van mensen die in onwaarschijnlijke onzekerheid leven v.w.b. hun baanzekerheid, daarnaast vaak onwaarschijnlijk goed betaald worden, een leven leiden van alleen maar werken, er nauwelijks of geen normaal sociaal leven naast kunnen hebben. Een apenrots waar je plotseling afgedonderd kunt worden maar ook kunt worden weggekocht tegen een nog veel hoger salaris door een concurrerende bank. Waar je gedwongen lijkt om je klant te belazeren. Het gaat vaak om transacties met publiek geld, denk aan pensioenfondsen of gewoon spaargeld van consumenten. Er worden risico's genomen die de wereldeconomie in gevaar kunnen brengen zoals in 2008. Wanneer je leest hoe we in 2008 langs de rand van de afgrond zijn gegaan dan geloof je je ogen niet.
Ik werd er onpasselijk van. Ik las het boek tijdens onze tweedaagse in Praag terwijl Roos intussen een ander ontluisterend boek aan het lezen was over "de prins", oftewel prins Bernhard, het boek "Niets was wat het leek", over de activiteiten van prins Bernhard, van de pen van Gerard Aalders, ook zo'n "verheffend" verhaal; ze slaakte ook regelmatig een kreet van afgrijzen over wat er gebeurd was in het verleden.
Zat ik vanmiddag in de bieb en las ik de krant en lees dan dat er een Duitse bankier is die 20 miljoen per jaar "verdient" en nog iets anders omtrent de financiële wereld dat me bijna deed kotsen maar dat ik gelukkig heb vergeten, o ja, dat de ABN-Amro weer naar de beurs gaat. En ik was zo blij dat we nu een genationaliseerde, dus veilige bank hadden.
Ik werd er helemaal paranoia van; in wat voor wereld leven we?
Wat er beschreven wordt in dit boek is de gang van zaken in de bankwereld, in de city van London. Het komt op mij over als de hel van Dante; de titel dekt de lading dan ook volledig. Het is een verslag, gebaseerd op interviews van mensen uit zeer uiteenlopende disciplines van de bankwereld: een rücksichtlose, onverantwoordelijk opererende wereld van mensen die in onwaarschijnlijke onzekerheid leven v.w.b. hun baanzekerheid, daarnaast vaak onwaarschijnlijk goed betaald worden, een leven leiden van alleen maar werken, er nauwelijks of geen normaal sociaal leven naast kunnen hebben. Een apenrots waar je plotseling afgedonderd kunt worden maar ook kunt worden weggekocht tegen een nog veel hoger salaris door een concurrerende bank. Waar je gedwongen lijkt om je klant te belazeren. Het gaat vaak om transacties met publiek geld, denk aan pensioenfondsen of gewoon spaargeld van consumenten. Er worden risico's genomen die de wereldeconomie in gevaar kunnen brengen zoals in 2008. Wanneer je leest hoe we in 2008 langs de rand van de afgrond zijn gegaan dan geloof je je ogen niet.
Ik werd er onpasselijk van. Ik las het boek tijdens onze tweedaagse in Praag terwijl Roos intussen een ander ontluisterend boek aan het lezen was over "de prins", oftewel prins Bernhard, het boek "Niets was wat het leek", over de activiteiten van prins Bernhard, van de pen van Gerard Aalders, ook zo'n "verheffend" verhaal; ze slaakte ook regelmatig een kreet van afgrijzen over wat er gebeurd was in het verleden.
Zat ik vanmiddag in de bieb en las ik de krant en lees dan dat er een Duitse bankier is die 20 miljoen per jaar "verdient" en nog iets anders omtrent de financiële wereld dat me bijna deed kotsen maar dat ik gelukkig heb vergeten, o ja, dat de ABN-Amro weer naar de beurs gaat. En ik was zo blij dat we nu een genationaliseerde, dus veilige bank hadden.
Ik werd er helemaal paranoia van; in wat voor wereld leven we?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten