Het "S woord"

Nog lang niet versleten. Wordt zelden gebruikt

Ach, ik heb er niet echt een hekel aan, het moet tenslotte toch af en toe gebeuren, maar het komt er zo weinig van, altijd is er iets dat belangrijker is. De trouwe lezer van dit Blog zal zich afvragen wat ik bedoel, nou het betreft stofzuigen, inmiddels door Roos en mij gemunt als "het S-woord".
Als het al te erg wordt dan pluk ik bij het voorbij gaan wel wat pluisjes op van de oud en versleten vloerbedekking; maar vorige week had ik mij na het afwassen - ook zo'n ritueel waar ik me zoveel mogelijk aan probeer te onttrekken - voorgenomen om weer eens te gaan stofzuigen. tot haar grote verrassing meldde ik Roos dat ik vandaag toch echt zou gaan stofzuigen.
Maar .... vrijwel op het moment dat ik de stofzuiger uit zijn kast wilde halen belde zoon Peter me op: "Pap, ben je toevallig thuis?", was de vraag. Dat was inderdaad toevallig het geval, want dat gebeurt niet zo gek vaak. Ik dacht nog even snel te gaan zuigen maar vrijwel onmiddellijk ging de bel en stond hij al voor de deur. Tja, wat doe je dan als vader? In ieder geval niet ongastvrij stof gaan zuigen. Dus thee gezet, advies gegeven over de aërobe en anaërobe fasen bij de honingwijnbereiding en wat er verder zo al tussen vader en zoon te bespreken valt; reuze gezellig, samen in het zonnetje op mijn balkonnetje.
En toen hij naar huis ging vanwege zijn rijles was het zulk prachtig weer geworden met volle zon dat ik absoluut op m'n balkon van de bruinende werking moest blijven genieten. En vanavond heb ik gezellig met Cor en HansE bij de Witte Zwaan gegeten; was minstens vier jaar geleden dat we elkaar hebben gesproken en toch vlot het gesprek weer direct. Na afloop hebben we direct een nieuwe afspraak gemaakt voor 17 maart volgend jaar: leuk toch? Voor die tijd heb ik vast wel weer een paar keer het stof in mijn flat weggezogen mag ik hopen har har.