Dat leerden we op school

Roos op de zomerdijk van de Nederrijn

Vorige week liepen Roos en ik door de Betuwe, van Rhenen, over de brug, over de rivierdijk en door naar station Zetten-Andelst. Daarbij passeerden we nadat we bij het voormalig veerhuis koffie hadden gedronken een ouderwetse zomerdijk; had ik nooit eerder gezien. Ik weet niet of het waar is, maar ik heb bij mijn weten slechts van die hoge dijken langs rivieren gezien terwijl er dan wel een stuk weiland tussen die dijk en de rivier lag, de uiterwaarde.
Maar wij leerden op de lagere school zeer nauwkeurig hoe de verdediging bij een rivier in elkaar stak; eerst de bedding waarin de rivier liep wanneer het water niet te hoog was, dus vooral in de zomertijd met als eerste verdediging een wat lager dijkje, de zomerdijk en kribben in de rivier om in het midden de stroomsnelheid optimaal te laten zijn. Dan een stuk met weiland, de uiterwaarde die 'swinters onder water komt te staan omdat het peil van de rivier dan stijgt, met als belangrijkste verdediging de hoge, stevig uitgevoerde winterdijk. Na de winter blijft er een laagje vruchtbaar slib achter (althans dat was nog het geval in de jaren vijftig toen ik op de lagere school zat, later was het slib zwaar vervuild door industrie en afvalwater uit de riolen stroomopwaarts).
Maar zo'n zomerdijk had ik nog nooit gezien en daarom vond ik het des te fraaier om er een foto van te maken voor dit bloggie.