Wat muziek met je doet?!

Johannes Brahms

Het overkomt me niet wekelijks, zelfs niet jaarlijks maar heel af en toe luister ik naar muziek die me op de een of andere, mij duistere manier zodanig raakt dat de tranen me over de wangen lopen. Niet dat ik er dan droef van word, want de tranen komen heel spontaan. De Altrapsodie van Brahms deed de tranenvloed eigenlijk altijd stromen als ik ernaar luisterde, onafhankelijk van de zangeres. Ik dacht in het begin dat het kwam door mijn gevoelens naar de jong overleden (in 1953) alt Kathleen Ferrier; haar stem herkende ik als klein kind al direct op de radio en heb ik eigenlijk altijd zeer gewaardeerd. Pas de laatste tijd begin ik mijn mening wat te nuanceren en realiseer ik me dat er veel betere uitvoeringen zijn van de liederen die zij ook ten gehore heeft gebracht. Maar een pracht stem blijft het!
Maar het gebeurde me ook een keer bij het beluisteren van een hobo intro bij een cantate van Bach; ik weet niet eens meer welk BWV nummer het was, maar kom hem vast wel weer een keer tegen. Het verbaasde me destijds ontzettend; gewoon bij instrumentale muziek met terts intervallen; ik kan de melodie nog zo voorzingen.
Ik zou graag willen weten wat er op dit gebied door groter geesten dan ikzelf is bedacht in het kader van de emotionaliteit van muziek. De psychologie van het muziek ervaren.
Van Sjoerd kreeg ik een titel: "The music Instinct" van de hand van Philip Ball. Maar eens kijken of ik het kan bemachtigen.
Foto gecopieerd van wikimedia