Het herstel van de Leuvenumse beek

Dit stukje pad vind ik altijd zo mooi. Moest nodig eens op
de Blog worden gezet, zeker nu in de herfst.

Vandaag weer eens mijn favorietje gewandeld: het Hulshorsterzand, de Leuvenumse beek en door naar restaurant "de Zwarte Boer" in Leuvenum. Je kunt daar om 14.49 en om 15.19 de bus nemen naar Harderwijk zodat ik op tijd, dus voor 16.00 uur kan inchecken.
De trein van 9.30 naar Nunspeet en onderweg gestudeerd op ons bridgesysteem. Een paar discussiepunten genoteerd. Het is gek, maar ik vind het bestuderen van het bridgesysteem ontzettend leuk, maar aan competitie spelen heb ik een broertje dood. En ook aan iedere week verplicht moeten spelen.
In Nunspeet aangekomen heb ik er stevig de pas in gezet want ik wilde niet alleen op tijd de bus in Leuvenum halen maar ook bij de Zwarte Boer brood met kroket gaan eten. Die kroketten waren daar vroeger zo legendarisch lekker, dat ik wel eens wilde kijken of de nieuwe eigenaar die kwaliteit ook serveerde. Dat zou overigens tegenvallen; de gelegenheid is er misschien wel aangenamer en in ieder geval moderner op geworden, maar de kroketten waren lekker, maar niet zo lekker als "vroeger".
Heerlijk om weer over het Hulshorster zand te lopen. Natuurlijk weer een paar steentjes meegenomen voor een volgende vakantie; ik laat altijd (als ik er aan denk tenminste) een zwart en een wit steentje van het Hulshorster zand achter op de plekken waar we met vakantie heen gaan.
Even verderop het eenzame huis met de boom met het enorme gezwel; doet hem kennelijk niets want hij heeft dat gezwel al zo lang ik hier kom en dat is zo'n dertig jaar inmiddels. En dan het tweede deel van het Zand met het merkwaardige apparaat waar je een muntje kunt slaan middenop het zand; een kunstwerk aldus de info. Even op het bankje gezeten en een stuk taai taai gegeten dat ik had meegenomen.

Het grondwater staat veel hoger dan voor het herstel
van de originele beekloop. Hier staat een deel van
het bos onder water.

En dan verder en langs de Leuvenumse beek. Natuurmonumenten heeft de laatste jaren de voorheen kaarsrechte gekanaliseerde en van een stuw voorziene beek onder handen genomen. Oude bochten zijn hersteld, er is zand aangevoerd om de beek hier en daar ondieper te maken, de rechte stukken zijn afgedamd en de stuw is verwijderd. Het effect is overduidelijk; de beek staat stukken hoger dan vroeger, het grondwater is gestegen; hier en daar staan grote stukken bos onder water. Een prachtig resultaat dus. Als Natuurmonumenten nu nog de moed kan opbrengen om grote stukken bos te kappen zou ik het helemaal prachtig vinden.
Bij de beek stond een ouder echtpaar en ik merkte op dat het zo mooi was geworden. Zij vonden het helemaal niet mooi en vonden het "vroeger" mooier. Wel vroegen ze mij of het nuttig was, hetgeen ik volmondig beaamde; het grondwater, vissen, insecten, vogels noem maar op, het zal ongetwijfeld allemaal verbeteren. Zal nog wel even duren, maar het begin is er.
Ruim op tijd kwam ik in de buurt van Leuvenum; heb nog even op een bank met fraai uitzicht gezeten om nog wat in Bryson te lezen en toen op naar de kroketten.