Dag opa

Gijs voor het eerst naar school.
Foto gepikt van de Fb pagina
van vader Walter

Eigenlijk schaamde ik me een beetje, zo lang was ik niet bij dochter en kleinkinderen geweest. Eerst maar een bakje aardbeien gehaald bij groentenman Mike en thuis nog even schoongemaakt; dochter Arja heeft het al druk zat. En toen naar den Haag; gedonder met de trein zodat ik veel te laat naar mijn zin aankwam. Ik was zo benieuwd hoe de kleine Evi zich had ontwikkeld in die tusentijd en of ze misschien bang voor me was omdat ze me zo lang niet had gezien. Maar nee hoor, ik belde aan, de deur ging open en daar stonden ze: "Dag opa", zei Evi tot mijn ontroering; klein droppie en me al zo herkennen; om op te vreten. En natuurlijk de grote Gijs; morgen moet hij voor het eerst naar school; hij wordt al echt groot. Als je zo lang niet bent geweest zie je de ontwikkeling in grote sprongen. Hij was ontzettend veel beter gaan praten kon ik vaststellen.
De aardbeitjes werden verdeeld ook over de andere kleintjes die Arja in het kader van haar gastoudergezin over de vloer heeft; ze zaten met z'n allen te smullen. De volgende keer zal ik twee bakjes schoonmaken, Arja vindt ze ook lekker zag ik; leuk hoor. En dan met het hele spul aan tafel. Ik had een boterham van huis meegenomen, dan heeft Arja daar in ieder geval geen omkijken naar, hoewel in die drukte een ouwe vader wel valt in te passen geloof ik. Ik ben wel trots op haar hoor; ze is alweer 4 maanden zwanger en dan al die activiteit!

Gijs heeft een toren gebouwd

Gijs moest natuurlijk uitgebreid en met woeste sprongen boerenpaard doen bij mij op schoot. De rest ging naar bed, maar kwam er eigenlijk snel weer uit. Maar in die tussentijd hadden Arja en ik gezellig op de bank gezeten terwijl Gijs terecht om aandacht vroeg; hoort erbij. Walter had vergadering gehad en was vroeg thuis dus hem heb ik ook nog gezien en gesproken; hij was zondag net 30 geworden.
En toen op naar het volgende onderdeel van de dag; het Slow Food diner in de Groote Industriële Club, de Olie B. Bommel sociëteit zoals ik hem noem, op de dam van Amsterdam; heel wat anders: verplicht met stropdas en jasje; social talk i.p.v. damespaard, Verdraaid leuke overgang
Het diner was weer gezellig; mijn tafeldame, een lerares Frans vertelde van alles over de ontwikkelingen in Amsterdam en zo meer. Tussen de gangen door was er een lezing over de vervuiling van ons milieu met plastic in alle gedaanten, tot microbeads aan toe. Ik weet hier al 20 jaar van en je kunt het als weldenkend mens natuurlijk ook zelf wel bedenken dat deze onafbreekbare stoffen een tijdbom in de biosfeer vormen, net als de kooldioxide en andere rotzooi die de mensheid als "noodzakelijk" afval beschouwen. Ik merk dat je daar met het ouder worden toch anders om bekommert dan in jonger jaren.
Uitgevloerd zat ik in de trein en rolde ik in m'n bed. Werd pas om 8.15 uur wakker.