Het Renkums beekdal

Op zoek naar insecten

Gisteren vergaderde de sectie Thijsse van de Nederlandse Entomologische Vereniging. Toen deze sectie werd opgericht was ik deelnemer van het eerste bestuur: secretaris. Na enige jaren heb ik dat bestuurslidmaatschap over kunnen dragen aan Jan tH, professioneel bosecoloog. Een plezierige club van natuurliefhebbers die van het NEV bestuur de opdracht heeft aanvaard om de kennis en kunde die binnen de leden van de NEV leeft op de een of andere manier in te zetten voor de verbetering van natuurgebieden. Dat blijkt allemaal niet zo eenvoudig, maar inmiddels bestaat de sectie alweer een jaar of 6-7 en heeft haar plek binnen de NEV gevonden.
Vandaag stond het afscheid van een ander bestuurslid van het eerste uur op de agenda. Ray, de webmaster, tevens penningmeester, stopt er mee. Nou, hij heeft zijn sporen verdiend; het opzetten van de website, opnemen en publiceren van interviews met lieden die iets interessants kunnen vertellen over de natuur in de vorm van podcasts en laatste product, natuurwandelingen met entomologische/ecologische toelichting, het is niet niks. We hebben hem daar dan ook collectief met nadruk voor bedankt.
Na afloop hebben we met een aantal mensen nog een excursie gedaan door het dal van de Renkumse beek, een sprengenbeek, dus door mensenhand aangelegd. Om te voorkomen dat het aangeboorde water direct wegzakt in de zandgrond is de beekloop destijds (17e-18e eeuw) voorzien van een leemlaag. Dat heb ik geweten; door het verminderd scherp gezicht vanwege de varioluxbril kon ik niet zo scherp recht voor m'n voeten zien en ik had zandgrond verwacht, net als elders op de Veluwe; dus gleed ik uit met m'n hand in de bramen en broek in de vuiligheid. Geeft niks. Was een gezellige onderneming en toen gauw naar huis naar het volgende programmaonderdeel: "Ein Deutsches Requiem" van Johannes Brahms.