Naar Beetsterzwaag

Dodaars

Alweer de vierde etappe van het Friese Woudenpad, grote naam voor een voornamelijk over verharde wegen langs weilanden en plaatsjes lopend pad. Neemt niet weg dat Korneel en ik het ontzettend leuk vinden om samen deze LAW af te lopen. Vandaag voerde de route ons door een aantal plaatsen die ik al jaren op mijn verlanglijstje had staan. En dat was niet alleen de startplaats voor vandaag, Rottevalle, waar we natuurlijk de laatste keer doorheen kwamen maar vooral Ureterp, een naam die mij altijd aan de muze Euterpe doet denken en Beetsterzwaag, bekend van haar sjieke hotel Lauswolt en de friese adel die daar is neergestreken.
Korneel had iets ingewikkelds bedacht met inzet van zijn oude schicht; we gingen met de auto vanaf station Heerenveen waar ik om 8.34, precies volgens dienstregeling aankwam, naar Beetsterzwaag en van daar met twee bussen naar Rottevalle waar we bij de verkeerde halte uitstapten; er bleken twee haltes te zijn met de naam Rottevalle Rondweg, dit tot grote woede van Korneel; hij stond te tieren en te stampvoeten toen hij dit merkte, terwijl ik aan de andere kant van de weg stond te schuddebuiken!
Derhalve kwamen we na een enigszins moeizaam begin uiteindelijk goed op de route, die ik ook in de GPS had vanaf een verder gelegen punt. De eerste uren was het droog en heel af en toe kwam zelfs de zon door. Ook werd de route steeds "woudiger", oftewel er verschenen voor het Friese doen veel bomen.
Onderweg hebben we vrijwel alle bankjes die er waren aangedaan voor koffie of het eten van een punt spektaart of een boterham; er waren bijzonder weinig zitgelegenheden onderweg, maar precies genoeg voor ons.
Bij een leuke wegwijzer besloot ik een foto te maken voor deze Blog; Korneel vond dat we beiden op de foto moesten bij de wegwijzer en was zo brutaal om een collega-pensionado tot afstappen te bewegen. Echter, ik had weer eens de SD-kaart vergeten terug te stoppen in het toestel en dan kun je geen foto maken; jammer maar helaas.
Het begon wat te regenen; Dick zou zeggen:"dikke lucht", Korneel noemt het hoge luchtvochtigheid; ik steek gewoon de plu op en sjok mopperend door. We kwamen door Ureterp, niks bijzonders, leek een beetje op Balk waar ik met broer Henk een tijd geleden kwam. Wel was er een ambachtelijke bakker waar ik natuurlijk een Fries suikerbrood kocht. Er lag ook iets dat ik niet kon thuis brengen; bleek kantkoek te zijn. Nou, dat had ik in geen decennia meer gezien; deze bakker bakt dus zelf ontbijtkoek, ouwewijvenkoek e.d. Natuurlijk heb ik een zak gekocht met allemaal verschillende soorten erin; lekker voor op brood!
Laatste stuk naar Beetsterzwaag werd steeds mooier; door een aangelegd beukenbos, maar ook door een prachtig loofbos met eiken. Inderdaad is Beetsterzwaag een pareltje. We hadden het natuurlijk 'smorgens al gezien toen we de auto hadden geparkeerd en op de bus zaten te wachten, maar het plaatsje zelf met fraaie huizen en de bosrijke omgeving met haar sjieke villa's is echt bijzonder.
Ik had de hele dag met mijn Bushnell verrekijker om gelopen en dat beviel me eigenlijk best; ik hoef helemaal geen lichtere kijker aan te schaffen, ik moet hem gewoon omgorden en gebruiken. Ik heb weer een nieuwe vogel gezien: de dodaars (aldus Korneel), een kleine schuwe watervogel, niet zeldzaam , maar door de schuwheid zie je hem niet vaak.  Omdat ik verder geen foto's heb van deze dag mag de dodaars vandaag de Blog opsieren. De foto komt van deze site.