Vermoedelijk is het boekje "Het Zuiderzeepad", wandelen over de noordwest Veluwe, het eerste wandelboekje dat ik heb aangeschaft. Het is van 1985; in die tijd besloeg het Zuiderzeepad het traject van Lage Vuursche naar Vollenhove. Destijds heb ik dat pad in zijn geheel gelopen, zij het in etappes en met verschillende wandelmaten. Ik schreef data en wandelgenoten vaak bij en ik hecht eraan om deze aantekeningen en andere bijzonderheden van dit boekje op te nemen in mijn Blog.
De eerste etappes van Lage Vuursche via Baarn naar Spakenburg is zo dichtbij huis dat ik de data er niet eens bij heb geschreven; die etappes loop ik nog regelmatig (wist niet eens meer dat ze bij het Zuiderzeepad hoorden). Maar op 15 juli 1989 liep ik van Spakenburg naar Salentein en daarvan herinner ik mij nog het werkend stoomgemaal: imposant. En twee weken later, op 29 juli liep ik van Salentein naar Spriel; zelfs daarvan weet ik mij nog te herinneren dat er een plek was met verse paardenmest en waar tientallen mestkevers op af waren gekomen en vervolgens door auto's waren dood gereden. In het boekje staat een aantekening dat er ergens een boerderij was met scharrelvarkens; zullen inmiddels wel verdwenen zijn vrees ik. Op 4 augustus, ik zette er wel vaart achter, van Spriel naar de Zwarte Boer in Leuvenum. In het boekje staat het advies om bij de Zwarte Boer kroketten te gaan eten (doe ik inderdaad vaak als ik daar ben).En dan op 16 september 1989 en op 3 augustus 1991 heb ik mijn latere lievelingsroute gelopen van de Zwarte Boer naar Nunspeet. Kennelijk heb ik die in m'n eentje gelopen destijds. Heb deze etappe met menigeen gewandeld inmiddels maar dat staat niet in het boekje. In het boekje staan de namen van de witte en zwarte kiezels die je op het Hulshorsterzand vindt: kwartsiet en lydiet, de rood-bruine heten jaspis.
Op 2 september 1989 heb ik van Nunspeet via Doornspijk naar Elburg gewandeld. Het staat er niet bij maar ik weet nog zeker dat vriend Dick toen heeft meegewandeld. Op 22 oktober 1989 heb ik het stuk van Doornspijk naar Elburg zelfs met Dick, Hugo en Arja gewandeld; Arja was toen pas drieën eenhalf jaar?! en Hugo 5, maar het is waar want ik kan het mij nog herinneren.
En dan van Elburg naar Kampen; in het begin 24 september 1989 was het een schitterende route, maar in 1996 en laatst 1 oktober 2014 was er niet veul meer aan helaas. Alleen de schrijvertjes zaten er nog.
Op 11 november 1989 heb ik het stuk van Kampen naar Genemuiden gelopen met een oude schoolkameraad, Paul vdD, inmiddels uit het oog verloren. We zijn toen tot het cafétje "de Krieger gelopen. Dit stuk heb ik onlangs gedaan; de route is verlegd en erg mooi geworden.
En het destijds laatste stuk van Genemuiden naar Vollenhove heb ik op 18 november 1989 gelopen.
Als ik het zo overzie dan heb ik het heel gedisciplineerd, vrijwel iedere week een etappe afgewerkt.
Inmiddels is het Zuiderzeepad veel langer geworden met uitbreidingen vanaf Enkhuizen en langs de Friese IJsselmeerkust. Die "nieuwe" stukken wil ik de komende tijd ook gaan lopen. Ik ben erg benieuwd naar het plaatsje Lemmer dat na VOllenhove de volgende etappeplaats is.
Het oude boekje heeft dienst gedaan en kan nu bij het oud papier.
De eerste etappes van Lage Vuursche via Baarn naar Spakenburg is zo dichtbij huis dat ik de data er niet eens bij heb geschreven; die etappes loop ik nog regelmatig (wist niet eens meer dat ze bij het Zuiderzeepad hoorden). Maar op 15 juli 1989 liep ik van Spakenburg naar Salentein en daarvan herinner ik mij nog het werkend stoomgemaal: imposant. En twee weken later, op 29 juli liep ik van Salentein naar Spriel; zelfs daarvan weet ik mij nog te herinneren dat er een plek was met verse paardenmest en waar tientallen mestkevers op af waren gekomen en vervolgens door auto's waren dood gereden. In het boekje staat een aantekening dat er ergens een boerderij was met scharrelvarkens; zullen inmiddels wel verdwenen zijn vrees ik. Op 4 augustus, ik zette er wel vaart achter, van Spriel naar de Zwarte Boer in Leuvenum. In het boekje staat het advies om bij de Zwarte Boer kroketten te gaan eten (doe ik inderdaad vaak als ik daar ben).En dan op 16 september 1989 en op 3 augustus 1991 heb ik mijn latere lievelingsroute gelopen van de Zwarte Boer naar Nunspeet. Kennelijk heb ik die in m'n eentje gelopen destijds. Heb deze etappe met menigeen gewandeld inmiddels maar dat staat niet in het boekje. In het boekje staan de namen van de witte en zwarte kiezels die je op het Hulshorsterzand vindt: kwartsiet en lydiet, de rood-bruine heten jaspis.
Op 2 september 1989 heb ik van Nunspeet via Doornspijk naar Elburg gewandeld. Het staat er niet bij maar ik weet nog zeker dat vriend Dick toen heeft meegewandeld. Op 22 oktober 1989 heb ik het stuk van Doornspijk naar Elburg zelfs met Dick, Hugo en Arja gewandeld; Arja was toen pas drieën eenhalf jaar?! en Hugo 5, maar het is waar want ik kan het mij nog herinneren.
En dan van Elburg naar Kampen; in het begin 24 september 1989 was het een schitterende route, maar in 1996 en laatst 1 oktober 2014 was er niet veul meer aan helaas. Alleen de schrijvertjes zaten er nog.
Op 11 november 1989 heb ik het stuk van Kampen naar Genemuiden gelopen met een oude schoolkameraad, Paul vdD, inmiddels uit het oog verloren. We zijn toen tot het cafétje "de Krieger gelopen. Dit stuk heb ik onlangs gedaan; de route is verlegd en erg mooi geworden.
En het destijds laatste stuk van Genemuiden naar Vollenhove heb ik op 18 november 1989 gelopen.
Als ik het zo overzie dan heb ik het heel gedisciplineerd, vrijwel iedere week een etappe afgewerkt.
Inmiddels is het Zuiderzeepad veel langer geworden met uitbreidingen vanaf Enkhuizen en langs de Friese IJsselmeerkust. Die "nieuwe" stukken wil ik de komende tijd ook gaan lopen. Ik ben erg benieuwd naar het plaatsje Lemmer dat na VOllenhove de volgende etappeplaats is.
Het oude boekje heeft dienst gedaan en kan nu bij het oud papier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten