Als een gesmeerd uurwerk

Prachtig Brugge

Nog altijd als gevolg van het festival Oude muziek, althans de lezing over kunstgeschiedenis die daar deel van uitmaakte, heb ik vandaag een bezoek gebracht aan Brugge. Afgelopen zaterdag, in de Intercity kwamen we in gesprek met een alleraardigste meneer. We hadden het over landen waar we graag naar toe gingen en zo kwam België in beeld. Ik bedacht mij dat ik lang niet in Brugge was geweest en dat daar fraaie kunstmusea waren. Door het bestuderen van diverse kunstboeken was ik nogal onder de indruk geraakt van de kunst van Jan Eyck c.s. en die hangen uitgebreid in het Groeningemuseum in Brugge.
En zo had ik de eerste trein naar Utrecht om 5.58, sloot volgens dienstregeling aan op de Intercity naar Rotterdam waar ik al om 7.00 op het perron stond te gapen. Door naar Vlissingen, directe aansluiting op het pontveer naar Breskens waar bus 42 naar Brugge stond te wachten. Ik was wat doorgereisd toen ik eindelijk om 10.50 uur in Brugge aankwam. Wat is dat toch een juweeltje van een stad.

Ook modern werk in het Groeninghe museum

Het miezerde een beetje zoals ik niet anders ken van Vlaanderen. Eerst maar eens een kop koffie met wat lekkers en toen direct naar het Groeningemuseum. Inderdaad een prachtige collectie van de Vlaamse primitieven zoals ze daar genoemd worden. Nou, daar is niets primitiefs aan; de penseelvoering door deze kunstenaars is fantastisch; fijnschilders avant la lettre zou ik willen zeggen. Vooral religieuze voorstellingen maar ik kwam toch vooral voor de schilderkunst en minder voor de voorstellingen zoals ik met de NLse 17e en 18e eeuwse schilders heb.
Maar het Groeningemuseum toonde ook werk van de wat modernere Vlaamse schilders; allemaal van bijzondere kwaliteit. De namen van deze schilders waren nieuw voor me maar deden me denken aan hun NLse companen zoals Breitner, Pijke Koch, Charley Toorop; genieten dus. "De aanslag" van Magritte hing er ook; mij bekend, maar nooit gezien; leuk!
En verder door de schitterende stad gewandeld; ik kwam hier al ergens begin van de 70er jaren met de ouders van Lien en later ook meerdere malen. Ik ging naar het Stadhuis museum met zijn prachtige zaal met muurschilderingen.

Beeldhouwwerk boven de schouw van "Het Vrije van Brugge", de oude rechtszaal

Het kaartje gaf mede toegang tot "het Vrije van Brugge", de oude rechtszaal van de stad. Bij het binnengaan was ik gewoon verbluft door het prachtige houtsnijwerk dat de zaal sierde. Een schouw met marmeren en houten beeldhouwwerk en schilderijen aan de muren.
Ik heb langdurig plaats genomen op een houten bank achter in de zaal. Gelukkig waren er weinig bezoekenden zodat ik in rust de indrukken op me in kon laten werken.
Een oud schilderij aldaar toonde dat deze zaal in het verre verleden gebruikt was om recht te spreken en nog precies zo was ingericht. De schilderijen (Gerard David) van het oordeel van Cambyses en de gruwelijke straf (levend gevild) van de corrupte rechter Sisamnes hingen destijds in deze zaal maar had ik net gezien in het Groeninge museum waar ze heden worden getoond. Deze gruwelijke voorstelling is gebaseerd op het verhaal uit "Historiën" van Herodotus, de eerste geschiedschrijver.
Tussendoor had ik nog heerlijk geluncht en de Gentse poort bekeken. Daarbij had ik een ambachtelijke slager ontdekt en paté en spek gekocht. Verder nog wat lekkers bij de chocolaterie voor Roos en toen weer de terugreis aanvaard.
Ook die liep alsof het OV een gesmeerd uurwerk is. Precies volgens dienstregeling kwam ik om 21.30 uur weer aan op station Bilthoven waar ik om 5.58 was vertrokken. Het viel niet mee; ik had er een barstende koppijn van over gehouden. Naar huis gegaan en door naar Roos' huis; zij was in de club aan het bridgen en kwam pas tegen twaalven thuis. Samen een glaasje gedronken en dus behoorlijk laat naar bed. De lezer hoeft zich dan ook niet af te vragen of ik lekker geslapen heb: als een blok!