De Vulkanweg naar Daun

Kruis uit 1726 in Pelm

We lagen er vroeg in en hebben ontzettend goed geslapen in dit rustige hotel; mocht ook wel na die korte nacht van de dag tevoren. Om 7.00 uur weer opgestaan en om 7.30 aan het uitstekende ontbijt. Naar het busstation en als enige passagiers met bus 504 om 8.30 uur naar Pelm. We werden letterlijk op de route afgezet bij de bushalte in het dorpje, tegenover de bakker waar we voor de aardigheid nog een kop koffie hebben gedronken. En toen op weg wat een schitterende wandeldag zou worden. Geen regen, veel ups en downs, enorm klimmen, prachtige herfstkleuren. We vonden onderweg in het plaatsje Berlingen een bijzonder geschikt overnachtingsplekje voor een volgende keer.

het adres is: Kuhl Johanna
Kyller Weg 7, 54570 Berlingen
004965914483 

Een volgende keer kunnen we eventueel direct vanuit Gerolstein naar deze plek toe lopen; zag er leuk uit.
We zijn bij deze dagwandeling geen andere lange afstandswandelaars tegen gekomen, terwijl we tegen de richting in liepen en dit één van de mooiste Eifelwandelingen is. En toch zijn er veel, vooral NLse toeristen in de Eifel. We vermoeden dat men liever de Eifelsteig loopt of met de auto door het landschap crosst.

Na een spectaculaire klim bereikten we dit plekje op
de Vulkanweg; bij de "Befreiungsbuche"

Wel kwamen we op een uur afstand van Daun een NLs echtpaar tegen dat ook lekker aan het wandelen was, een rondwandeling. Zij komen al tien jaar zo'n twee keer per jaar in Daun in het Schlosshotel. Daar schenken ze een goed glas wijn en wij hebben ons voorgenomen om dat vanavond ook maar eens uit te gaan proberen.
Onderweg op een feëeriek plekje met bankje geluncht: broodjes met Frikadel, Leberwurst en Zult. We liepen op de tekens en op de GPX-route die ik van de Eifelverein site had geplukt. Ergens op zo'n 8 kilometer voor Daun week die GPX route plotseling sterk af van de gemarkeerde route; ik vermoedde dat degenen die hem hadden geregistreerd te moe waren om de hele etappe van Gerolstein in één keer te lopen en hadden besloten om af te snijden. En dat was ook vast zo want op een zeker moment kwamen we de GPX route "weer tegen". Ik schold de virtuele "mede-wandelaars" uit voor "lafaards". Maar ik had ook wel begrip want m'n benen hadden het wel gehad; het was een fraaie maar ook wel erg zware etappe.
Eigenlijk vrij onverwacht was daar Daun; hotel "Im Goldenen Fäschen", waar ik afgelopen mei ook al heb gelogeerd was snel gevonden.