Kijk eens in je agenda!

Deze etappe echte bossen!

Op mijn leeftijd is het geen dementia praecox meer te noemen; het hoort gewoon bij de leeftijd. Als gewoonlijk had ik begin deze week niet in mijn agenda gekeken; "ik weet het wel", dacht ik. In mijn werkzaam leven kon ik eigenlijk altijd precies onthouden welke afspraken ik had en dat waren er heel wat meer dan tegenwoordig. Maar nu had ik in mijn hoofd dat ik woensdag met Korneel aan de wandel zou gaan; uit een mailtje dat ik gisteravond las, bleek dat het vandaag het geval zou zijn en bij consulteren van mijn agenda bleek mijn stomme vergissing. Nou ja, gered door de klok zal ik maar zeggen.
Nu had ik maandagmorgen bij het opstaan zo mijn twijfels of ik wel aan de wandel zou gaan; mijn rug deed behoorlijk zeer door al dat zitten van de dagen ervoor. Dus eigenlijk schrok ik een beetje toen ik me gisteravond realiseerde dat ik er ook vandaag weer stevig tegenaan moest. Maar bij het opstaan (om 4.00 uur, mind you!) hedenmorgen voelde ik m'n rug nauwelijks, niks aan de hand dus.
Om 8.34 in Heerenveen waar Kees paraat was en met de bus naar Beetsterzwaag waar we de vorige keer waren gebleven. Het was ontzettend mooi weer, helemaal helder; weeronline voorspelde een 10, kan niet beter dus. Het was wel een stuk kouder daar in het noorden, maar dat zou in de loop van de morgen veranderen; de jassen gingen al snel uit.

De jassen gingen al snel uit

Dit keer deed de naam Friese Woudenpad niet lachwekkend aan zoals de eerste etappes waar geen boom of struik te zien was; vooral bij Beetsterzwaag, maar later ook in het zanderige deel van Friesland leek het wel de Utrechtse heuvelrug, alleen wel helemaal plat en met waterpartijen; echt een fraaie wandelroute. En we kletsten weer wat af onderweg.
Korneel had vandaag zijn dag niet; moest ik er tot nu toe altijd flink de sokken in zetten daar liep Korneel tot mijn verbazing steeds achter me aan te sjokken; hij had een beetje last van z'n knie, of hij deed het om mij een stoer gevoel te geven; met zijn lange benen ben ik normaliter geen partij voor hem. Hij kan zo'n mooie act opvoeren waarbij hij in een tempo van 6,5 km/u iemand inhaalt en dan met een huichelachtige blik vriendelijk vraagt: "ook aan de wandel meneer?"
We liepen over het Diaconieveen, een plek waar de armelui vroeger om niet hun turf mochten steken. Was inmiddels een fraai natuurgebied met heide en een groot ven. En toen waren we er zo'n beetje; eindpunt Nijeberkoop waar bus 16 ons naar Wolvega bracht. Daar namen we afscheid en scheidden onze wegen. Toch weer ruim 22 km.

Vlakbij Nijeberkoop zag ik een ouderwets klinkerweggetje.
Vind ik altijd een mooi gezicht, vandaar de foto

Ik heb vervolgens in de trein de andere helft van "De alchemist" van Coelho uitgelezen; fantastisch boek waar ik zeker een bloggie over zal schrijven. Eerst snel een haring voor sluitingstijd en toen nog even naar de sauna, een kop koffie bij Roos gedronken en boodschappen gedaan bij AH.
Vanavond batterijwacht! Wat zal ik lekker slapen.