Op bezoek bij slagerij Zwetsloot

Met het laatste stuk spek afkomstig van het varken Dorus

Nog niet zo lang geleden schreef ik een Bloggie over slager Gerard Zwetsloot die uit wandelen ging met zijn varkens Floris, Dorus en Joris. Dat deed hij niet alleen voor de aardigheid, maar vooral ook om de dieren naast een fijn leven ook de gelegenheid te geven om lekker stevig vlees te ontwikkelen. Natuurlijk met speklaag omdat ze veel ouder konden worden dan varkens die het normale "proces" doorlopen; die worden niet ouder dan een maand of 8 en groeien alleen maar en vormen nauwelijks spek.

Bij onze laatste wandeling kwamen Huib en ik door Kamerik en het verhaal van slager Zwetsloot schoot me te binnen. De eerste de beste fietser die we tegenkwamen in Kamerik wist ons al precies te vertellen waar slagerij Zwetsloot zich bevond. Voor de zekerheid vroegen we het verderop nog een keer en daar waren we bij het kleine winkeltje met een prachtig assortiment. 

Natuurlijk vertelde ik hoe we erbij kwamen om juist hier naar toe te gaan tijdens onze wandeling en ik vroeg of hij misschien nog iets had van één van de drie varkens. Nou dat was nog maar net het geval. Twee van de drie waren verkocht aan de horeca; ja ja, kwalitatief vlees willen de mensen niet vanwege het vet, maar via de horeca weet het zijn weg te vinden; een kwestie van goede smaak (har har). De slager had alleen nog maar een stuk spek. Nou dat heb ik dan ook maar in zijn geheel gekocht.

Huib, mijn crypto-vegetarische vriend moest er een beetje om lachen; hij lust helemaal geen vet en heeft het liefst biefstuk. Mij kan het niet vet genoeg zijn; van dat cholesterol-geleuter ben ik niet onder de indruk. Moet je wel compenseren met heel veel wandelen of andere lichaamsbeweging!