Op de enveloppe nog een postzegel van koningin Wilhelmina; de brief is gedateerd precies een maand nadat Duitsland was binnen gevallen in ons land. Een dramatische afloop met het bombardement op Rotterdam en overgave van het vaderlandse leger. In de grote stapel brieven die tevoorschijn kwam bij het opruimen van het ouderlijk huis van Roos, nadat haar moeder naar een verzorgingshuis was verhuisd, was vrijwel geen spoor te vinden van het oorlogsgebeuren. En daar was ik zo benieuwd naar; hoe had de "man in de straat" die oorlogsjaren ervaren. En toen kwam er een brief tevoorschijn van een vriend van Roos' vader uit Axel. De inhoud ga ik letterlijk citeren.
Maandag, 10 juni 1940,
Amice,
Vanmorgen kreeg ik je kaart uit Delft die naar Wageningen was gezonden, intussen is hij doorgezonden naar Axel.
Men maakte het bij ons thuis wèl. Het waren zeer eigenaardige troepenbezettingen geweest bij ons.
Van 12 - 14 mei: Hollandsch garnizoen op de boerderij, officieren + vaandrig + serg. majoor in huis. Daarna Fransch. Namen paarden en een wagen mee. Daarna Belgisch. Deze troepen waren ordeloos. Roofden, plunderden en schoten in brand waar ze zin in hadden. Dit waren de laatste geallieerde troepen. Deze trekken zich terug achter het kanaal Terneuzen Gent. Nu volgt de angstigste periode, het beschieten van de dorpen, die door de oprukkende Duitsers bezet worden. De granaten moeten "rechts en links" ingeslagen zijn. Men is uit Axel weggevlucht, naar het Oosten toe, 2 nachten.
Bij dat alles bleef de boerderij toch ongedeerd, daar in het algemeen lukraak werd geschoten, naar ik vermoed. Alleen in genoemde kanaalstrook is veel in elkaar geschoten. Daarna kwam de capitulatie der Belgen.
Mijn hartelijke groeten aan jullie allen: P. de Putter.
Op de achterkant van de enveloppe staat het adres: P. de Putter
Einde citaat
Ook in 1944 ging het er in Axel heet aan toe.
De boerderij Loose's hof staat er gelukkig nog steeds. Misschien ga ik er wel eens heen.
Maandag, 10 juni 1940,
Amice,
Vanmorgen kreeg ik je kaart uit Delft die naar Wageningen was gezonden, intussen is hij doorgezonden naar Axel.
Men maakte het bij ons thuis wèl. Het waren zeer eigenaardige troepenbezettingen geweest bij ons.
Van 12 - 14 mei: Hollandsch garnizoen op de boerderij, officieren + vaandrig + serg. majoor in huis. Daarna Fransch. Namen paarden en een wagen mee. Daarna Belgisch. Deze troepen waren ordeloos. Roofden, plunderden en schoten in brand waar ze zin in hadden. Dit waren de laatste geallieerde troepen. Deze trekken zich terug achter het kanaal Terneuzen Gent. Nu volgt de angstigste periode, het beschieten van de dorpen, die door de oprukkende Duitsers bezet worden. De granaten moeten "rechts en links" ingeslagen zijn. Men is uit Axel weggevlucht, naar het Oosten toe, 2 nachten.
Bij dat alles bleef de boerderij toch ongedeerd, daar in het algemeen lukraak werd geschoten, naar ik vermoed. Alleen in genoemde kanaalstrook is veel in elkaar geschoten. Daarna kwam de capitulatie der Belgen.
Mijn hartelijke groeten aan jullie allen: P. de Putter.
Op de achterkant van de enveloppe staat het adres: P. de Putter
Einde citaat
Ook in 1944 ging het er in Axel heet aan toe.
De boerderij Loose's hof staat er gelukkig nog steeds. Misschien ga ik er wel eens heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten