Het Ilperveld tussen Ilpendam en Den Ilp

Het Ilperveld, ruig, waterrijk terrein in Noord Holland.
Foto is genomen in de zomer van 2006

Vandaag weer riet geruimd; nu bij de kloosterdijk, langs de Ee gelopen richting Ilpendam en dan dat eerste vrije stuk langs de Purmerringvaart; daar hebben we gewerkt en later verderop nog een stuk. En de hele club was er weer tot en met Benno die toch onlangs met hartklachten was opgenomen geweest. Maar lichaamsbeweging is natuurlijk altijd goed. We hebben weer gebuffeld. Het werken in zo'n groep van natuurliefhebbers is natuurlijk heel stimulerend. Ab die voorop loopt met zijn motormaaier en dan de hele club, gewapend met riek of hark die het maaisel naar de kant afvoert. Daar wordt het dan in de loop van de week door een vrachtwagen verder afgevoerd. Het resultaat was nu al behoorlijk zichtbaar; de werkgroep doet al jaren haar herstellend werk; er staat inmiddels een prachtige laag veenmos onder de rietlaag. Daarin komen van het voorjaar de orchissen en andere moerasplanten op; goed voor de insecten, goed voor de vogels, kortom, goed voor de ecologische kwaliteit.
Na het werken met de werkgroep zijn Roos en ik verder gelopen naar Ilpendam en daar met het pontje overgestoken en doorgelopen naar Den Ilp; een schitterende wandeling met de laagstaande zon over de landerijen en het Ilperveld; het landschap dat voor mijn vader destijds het beeld van het hiernamaals vertegenwoordigde. Alzo heeft hij op zijn sterfbed desgevraagd gezegd. Het is dan ook niet voor niets dat mijn vader altijd op mijn schouder zit wanneer ik door het Noord Hollandse landschap zwerf. En dat was vandaag, met die heldere zon en die onwinters hoge temperatuur nadrukkelijk het geval.
We hebben in Amsterdam nog een hapje gegeten bij een Vietnamees reataurant; niet duur maar wel heel lekker! En toen rozerig met de trein naar huis om dit Bloggie te schrijven.