Makers van kroketten

Kroket van Charles

Dat is pas een uitdaging: zelf kroketten maken. Vroeger heb ik het wel eens geprobeerd, maar lukken deed het eigenlijk nooit. Meestal verdween het resultaat via het gaas van de frituurmand en de olie, opgevangen in een oud melkpak in de vuilnisbak. Roos heeft mij nog wel eens uitgedaagd en heb ik het nogmaals geprobeerd. Door de buitenkant extra dik te maken met eiwit en paneermeel lukte het toen wel om het resultaat te bakken, maar lekker?, nee helaas; die korst smaakte ook nergens naar. Kortom, ik weet hoe verdraaid moeilijk het is om goede kroketten te maken en dat terwijl ik dol ben op kroketten, althans goede kroketten.
Bij het bosrestaurant "de Zwarte Boer" in Leuvenum maakte men "vroeger" de kroketten zelf, reden voor mij om steeds als ik daar kwam een broodje kroket te scoren. Maar sinds het établisement is overgegaan in andere handen serveren ze er zo te proeven een gewone fabriekskroket; niet de moeite van het nuttigen waard. Neemt niet weg dat ik graag even geniet van de fijne sfeer in "de Zwarte Boer"; ik kom er al meer dan dertig jaar.
Maar onlangs was ik in het winkeltje van Zuivelboerderij Boom en Bosch en daar kocht een jonge man een enorme hoeveelheid, echt tientallen kilo's van die verrukkelijke boerenboter van "Dirk", de zelfzuivelende boer. Ik vroeg hem: "dat smeer je niet allemaal op je boterham". Dat was inderdaad niet het geval; het was voor zijn firma "vancharles", makers van kroketten. De ongebleekte bloem haalden ze van de molen te Montfoort en het vlees van een boerderij met Limousin koeien, kortom, bepaald niet fabrieksmatige benadering. De filosofie is ambachtelijkheid als basis voor goede smaak en kwaliteit. Helaas verkochten ze niet aan particulieren. Maar ik ga deze club wel in de gaten houden en eens een kroketje scoren bij een restaurant dat deze kroketten serveert.
Bij nadere bestudering van de website zie ik dat je als particulier deze kroketten ook kunt kopen bij de boerderij waar zij hun vlees betrekken, de Meijerij in Loenersloot. Overigens vind ik vlees van MRIJ koeien smakelijker, minder droog dan dat van Limousin koeien; de meeste mensen houden echter van het magere vlees van de Limousin en Charolais, die mooie vleeskoeien uit Frankrijk. Fijn dat er nog altijd lieden zijn die zich inzetten voor de kwaliteit en smaak van ons voedsel.