Fuhrmannskost en 61%

Bloedworst

Jaren geleden heb ik op een terras langs de Moezel, een restaurant in Trier een fantastisch lekkere plattelandsschotel gegeten: "Fuhrmannskost" genoemd. Kennelijk een klassieker die werd gegeten door de koetsiers in de tijd dat het paard nog voor de tractie zorgde en de wagens, koetsjes en wat dies meer zij voor het transport. Ik heb er destijds van genoten en de ingrediënten geïdentificeerd: uien, aardappels en bloedworst en dat gebakken in spekvet, althans zo kon ik het me voorstellen. Slechts één keer later heb ik het gerecht zelf gemaakt; in een restaurant heb ik het nooit meer op de kaart zien staan.
Je hebt er een goede stevige bloedworst voor nodig in een dikke plak, dunkt mij. En nu wil het toeval dat Roos en ik vorige week donderdag bij slager Kasteleijn in Diepenheim zijn geweest, een worstmaker bij uitstek; op de toonbank lagen stukken bloedworst prachtig in darm zoals het hoort. Daar wilde ik wel een paar plakken van; de Fuhrmannskost kwam al naderbij. Vrijdag op de markt vastkokertjes gekocht: Opperdoes (deze zomeraardappels kun je tegenwoordig het hele jaar door verkrijgen). En vandaag was het zo ver.
In plaats van spekvet gebruikte ik het superieure ganzenvet. Daarin de gesnipperde uien zachtjes gebakken, de in kleine blokjes gesneden en zo gekookte opperdoesjes erbij gedaan, de plakken bloedworst in kleine blokjes gesneden en dat alles op fors vuur onder voortdurend bewegen afgebakken.
En lekker dat het was. Zo halverwege de maaltijd knorde ik mezelf toe: "wat kun je toch lekker koken!", en tevreden at ik mijn bord leeg. Nog een bakje yoghurt van Boer Dirk met wat zelfgemaakte jam en muesli. Koffie om het af te sluiten.
En daarna bridgen met Patric. We haalden iets boven de 61% en waren tweede in de B en dat voor een gelegenheidspaar!