Na enige aarzeling moet ik toch toegeven dat ik deze liederencyclus van Frans Schubert, op gedichten van Wilhelm Müller wel de mooiste vind. Moeilijke keuze, want "Die Winterreise" van Schubert en "Frauenliebe und Leben" van Robert Schumann strijden wat mij betreft om die eerste plaats bij mij en "Die Kindertotenlieder" van Mahler, tja er is ook zoveel moois.
We trokken er vandaag graag voor naar het verre noorden, naar Haren waar Robbert Muuse met zijn begeleider Micha van Weers vandaag voor de afdeling Groningen van de Vereniging Vrienden van het Lied deze prachtige cyclus ten gehore zou brengen.
Eerst naar het Drents museum in Assen om de tentoonstelling van de Fabergé eieren te bekijken en natuurlijk de speciale tentoonstelling, gewijd aan Malevitsj. Leuk om te zien net als de rest van de collectie. Er was veel belangstelling van het publiek.
En vervolgens verder met de stoptrein naar Haren. Mooi dorp; we werden bijzonder hartelijk ontvangen door de coördinator van de afdeling Groningen, Riekje B.; het wordt altijd op prijs gesteld wanneer je de moeite neemt om in een andere regio te gaan luisteren. Er was grote belangstelling van de leden; er moesten nog stoelen bijgeplaatst worden. Ik schatte dat de opkomst zo'n 40-45 mensen betrof. Fijn voor de organisatie en voor de optredenden.
Eerst een bijzonder interessante inleiding over het ontstaan van de cyclus. De dichter Müller behoorde tot een licht subversief gezelschap dat op ironische wijze de toenmalige kunst bezag en daar actief mee aan de gang ging. Aan de hand van de vaak suikerzoete schilderijen en tekeningen van die tijd ging men toneelstukjes opvoeren en Müller ging ook gedichten schrijven. Ik had altijd begrepen dat de gedichten van Müller als lichtelijk over-romantisch werden beschouwd; enige ironie heb ik er nooit in kunnen ontdekken. Maar de muziek van Schubert heeft naar mijn mening iedere exegese overbodig gemaakt; het geheel is gewoon een meesterwerk en zonder die muziek zou nooit iemand van Wilhelm Müller hebben gehoord net als niemand het gedicht "Der Erlkönig" nog zou kennen als Schubert het niet had getoonzet, Goethe ten spijt.
Robbert en Micha brachten het prachtig; ademloos heb ik zitten luisteren en ik was niet de enige ; het publiek was muisstil en genoot. De heerlijke uitvoering werd met hartelijk applaus gewaardeerd, zowel na de eerste 11 liederen voor de pauze als na afloop. Gelukkig werd het laatste, zo diep treurige lied "Gute Nacht" niet direct kapot geapplaudiseerd. Ik was geroerd.
Zelfs hier in deze intieme ambiance ging men over tot de tegenwoordig obligate staande ovatie; hoort er kennelijk bij. Ik heb genoten en was gelukkig na afloop van het concert in de gelegenheid om Robbert daarvoor te kunnen bedanken.
Nog naknorrend van genoegen treinden we weer terug naar Bilthoven. Lange dag, vol cultuur; we hebben genoten!
We trokken er vandaag graag voor naar het verre noorden, naar Haren waar Robbert Muuse met zijn begeleider Micha van Weers vandaag voor de afdeling Groningen van de Vereniging Vrienden van het Lied deze prachtige cyclus ten gehore zou brengen.
Een werk van Malevitsj |
En vervolgens verder met de stoptrein naar Haren. Mooi dorp; we werden bijzonder hartelijk ontvangen door de coördinator van de afdeling Groningen, Riekje B.; het wordt altijd op prijs gesteld wanneer je de moeite neemt om in een andere regio te gaan luisteren. Er was grote belangstelling van de leden; er moesten nog stoelen bijgeplaatst worden. Ik schatte dat de opkomst zo'n 40-45 mensen betrof. Fijn voor de organisatie en voor de optredenden.
Eerst een bijzonder interessante inleiding over het ontstaan van de cyclus. De dichter Müller behoorde tot een licht subversief gezelschap dat op ironische wijze de toenmalige kunst bezag en daar actief mee aan de gang ging. Aan de hand van de vaak suikerzoete schilderijen en tekeningen van die tijd ging men toneelstukjes opvoeren en Müller ging ook gedichten schrijven. Ik had altijd begrepen dat de gedichten van Müller als lichtelijk over-romantisch werden beschouwd; enige ironie heb ik er nooit in kunnen ontdekken. Maar de muziek van Schubert heeft naar mijn mening iedere exegese overbodig gemaakt; het geheel is gewoon een meesterwerk en zonder die muziek zou nooit iemand van Wilhelm Müller hebben gehoord net als niemand het gedicht "Der Erlkönig" nog zou kennen als Schubert het niet had getoonzet, Goethe ten spijt.
Na afloop kon ik Robbert bedanken voor het fijne concert |
Zelfs hier in deze intieme ambiance ging men over tot de tegenwoordig obligate staande ovatie; hoort er kennelijk bij. Ik heb genoten en was gelukkig na afloop van het concert in de gelegenheid om Robbert daarvoor te kunnen bedanken.
Nog naknorrend van genoegen treinden we weer terug naar Bilthoven. Lange dag, vol cultuur; we hebben genoten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten