01 december 2014

Weefselkweek met Herpes Virussen

In mijn blog van gisteren beschreef ik hoe ik in de virologie verzeild ben geraakt. Met twee analistes, een uitgebreid virologisch laboratorium met immunofluorescentie mogelijkheden, een uitgebreide proefdierstal; het stond allemaal te mijner beschikking; zo ging dat toen nog. Verder natuurlijk een uitgebreide bibliotheek en toegang tot alle wetenschappelijke literatuur via excerpten en abstracts. We spreken over 1971, ik was 23 jaar oud, vol enthousiasme en ongeremd door ervaring.
Inmiddels had ik me stevig ingelezen en ging wat aan de gang met de toxoplasmose parasiet; een levensgevaarlijk beestje waarmee ik moest manipuleren met vlijmscherpe naaldjes; een laboratoriuminfectie was dodelijk aldus de literatuur. Ik deed dat dan ook zelf en met de uiterste concentratie. Ik isoleerde de antigenen van deze parasiet en manipuleerde wat met het fixeren van het antigeen aan een drager; dat ging met het akelige goedje cyanogeenbromide. Daarmee isoleerde ik specifieke antistoffen uit de patiëntensera. Na elutie bij lage pH vormden die merkwaardig genoeg een onoplosbaar neerslag. Dat was mijn eerste ervaring met puur immunspecifieke antistoffen. Die ervaring zou mij later te pas komen.
Herpes Simplex Virus (HSV) was niet zo'n vals organisme; daar kon je gerust mee werken en dat deden we dan ook uitgebreid. Je kon het kweken op celkweek van muizenembryo's of chicken embryo's (van die bebroede eieren). Dat deden we op de bodem van pastic petrischaaltjes; met immunofluorescentietechniek maakten we de geïnfecteerde cellen zichtbaar; ik ben de dia's van deze techniek helaas kwijt geraakt, maar ik herinner me nog de schitterende beelden die na 1 dag infectie al ontstonden (een snelle techniek dus! zoals de prof wenste); een regelmatige rangschikking van de Chicken Embryo Fibroblasts (CEF) met daarin oplichtend plaques van geïnfecteerde cellen. Het onderscheid van HSV type 1 en 2 was makkelijk te maken want de type 2 plaques vertoonden na 1 dag in het midden ronde cellen die los lieten van de bodem van de petri schaaltjes; we hadden dus al direct een snelle techniek om het verschil van type 1 en type 2 aan te tonen. Ik ging met het resultaat naar "de prof"; die deed net of hij de hele opdracht had vergeten en vond het logisch dat ik nu definitief wist dat het virus monster dat hij me had gegeven een type 2 was?! Rare wereld voor een beginner.

Geen opmerkingen: