De afdeling van Henk B. was enorm, het was de afdeling plasma producten. Bloedplasma werd verzameld door campagne teams, deels bestaand uit personeelsleden van het CLB die dat naast hun normale dagelijkse werkzaamheden deden. Overal in het land werd op die manier bloed verzameld. Dat werd dan verwerkt en getest op de afdeling van Henk. De flessen bloed werden gecentrifugeerd, het bloedplasma werd gescheiden van de bloedcellen. Uit dat plasma werden allerlei eiwitten geïsoleerd: stollingsfactoren voor haemofiliepatiënten, een esterase remmer voor weer andere patiënten, gamma-globuline voor (passieve) immunisatie en albumine voor algemeen transfusiegebruik.
Voordat dit hele fractioneringsproces in werking werd gezet moest het plasma van al die afnames getest worden, o.a. op Hepatitis B. Dat gebeurde op het lab. waar ik was gedétacheerd. De daarvoor gebruikte test was ontwikkeld op het CLB door mijn voorganger Pim. Aardige kerel die mij in het begin van alles vertelde en mij altijd met raad en daad heeft bijgestaan. Nog een gedétacheerde van de "ouwe hap" werkte daar ook nog, Emar, een persoon die forse invloed op mij heeft gehad; hij was al in die jaren lid van D'66 en was sterk geïnteresseerd in voeding, met name in het belang van mineralen in de voeding, iets dat mij ook nooit meer heeft los gelaten.
Wekelijks, op de vrijdagmorgen hadden we werkbespreking met de wetenschappelijke staf op de kamer van Henk. Resultaten werden gepresenteerd en onderling besproken; ontzettend inspirerend. Dit had ik gemist aan de VU; een staf van collegae waar je wat van op kon steken en die mede leiding aan je onderzoek gaf. Zo raakte ik snel ingewerkt; praktische en leiding gevende ervaring had ik natuurlijk al behoorlijk opgebouwd aan de VU.
Voordat dit hele fractioneringsproces in werking werd gezet moest het plasma van al die afnames getest worden, o.a. op Hepatitis B. Dat gebeurde op het lab. waar ik was gedétacheerd. De daarvoor gebruikte test was ontwikkeld op het CLB door mijn voorganger Pim. Aardige kerel die mij in het begin van alles vertelde en mij altijd met raad en daad heeft bijgestaan. Nog een gedétacheerde van de "ouwe hap" werkte daar ook nog, Emar, een persoon die forse invloed op mij heeft gehad; hij was al in die jaren lid van D'66 en was sterk geïnteresseerd in voeding, met name in het belang van mineralen in de voeding, iets dat mij ook nooit meer heeft los gelaten.
Wekelijks, op de vrijdagmorgen hadden we werkbespreking met de wetenschappelijke staf op de kamer van Henk. Resultaten werden gepresenteerd en onderling besproken; ontzettend inspirerend. Dit had ik gemist aan de VU; een staf van collegae waar je wat van op kon steken en die mede leiding aan je onderzoek gaf. Zo raakte ik snel ingewerkt; praktische en leiding gevende ervaring had ik natuurlijk al behoorlijk opgebouwd aan de VU.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten