Oude foto's

Mijn nicht Vera zal haar neefje Ferry wel eens even schrobben

Al sinds mijn kinderjaren houd ik een fotoboek bij. Enkele oude foto's uit mijn kinderjaren en zelfs een paar babyfoto's heb ik destijds van mijn vader gekregen en die sieren de eerste bladzijden van dit fotoboek. In het fotoboek van mijn ouders stonden veel meer foto's natuurlijk. Vooral foto's uit de babytijd en de kindertijd van ons drie broers. Vooral toen ik nog "thuis" woonde (zo noem je toch vaak nog de plek toen je bij je ouders woonde nietwaar) keek ik nog wel eens in die oude fotoboeken van m'n moeder; leuke herinneringen, maar dat is lang geleden. Helaas heeft mijn moeder alle fotoboeken doen verdwijnen voordat ze deze wereld verliet; jammer, maar helaas. Ik had niet gedacht dat ik die oude foto's ooit nog zou mogen aanschouwen, edoch daar heeft mijn nicht Vera verandering in gebracht.

Dat praterige jongetje was ik 4-5 jaar oud

Zij is toen ze tien jaar oud was - ik was toen 6 - met haar ouders naar Amerika geëmigreerd. Kennelijk heeft mijn moeder om de familie overzee op de hoogte te houden veel foto's naar hen gestuurd en die heeft Vera destijds allemaal keurig met fotohoekjes ingeplakt. Ook hele oude babyfoto's van mijzelf en van mijn broers heeft zij in dit boek ingeplakt en die heb ik niet alleen gezien, maar zelfs van haar gekregen, met boek en al.
Het deed mij erg veel toen ik die foto's zag; de foto waarop ik als baby van pakweg een half jaar met de eerste reep chocolade van na de oorlog, aldus de verhalen van mijn ouders zit te smikkelen. Dat ik druk sta te oreren met de boerenkinderen in Zaandam waar we toen nog woonden; die kinderen konden qua praten niet tegen mij op en gebruikten soms geweld om mij de mond (als drie-vierjarige) te snoeren, aldus de verhalen van mijn moeder. Broer Jan als peutertje op het strand; broer Henk als pasgeboren baby in het bad en op zijn eerste verjaardag met een duikelaar.
Ik ben mijn nicht Vera ontzettend dankbaar voor deze stoffelijke herinneringen!