 |
| Oplettende hond |
De eerste keuring voor militaire dienst kan ik me ook nog wel herinneren. Eerst lichamelijk waarbij je een plasje moest inleveren. Ik ben, zoals m'n jongste broer dat noemt een "schaamzeiker", d.w.z. dat ik niet kan plassen in aanwezigheid van mij onbekenden. Kennelijk een familiekwaal want broer Jan heeft dat nog veel erger en verzekerde mij een keer: "ik kan niet eens pissen als m'n hond zit te kijken".
Vervolgens een test op cognitieve vermogens. Ik zat helemaal vooraan. Daarom was het me ook niet opgevallen dat ik tegen het einde van de test nagenoeg in m'n uppie in de zaal zat. Iedereen was ermee klaar, d.w.z. ze kwamen niet verder want de opgaven waren in oplopende moeilijkheid gepresenteerd en ik was wel de enige academicus van het gezelschap realiseerde ik me later. Er waren sommen bij met integralen en differentiaalrekening; kennelijk om de potentiële officieren eruit te pikken. Maar dat weet ik ook niet; was wel een merkwaardige ervaring.
 |
| Voorselectie in Amersfoort |
Later moest ik nog een keer naar een kazerne in Amersfoort meen ik; daar heb ik zelfs nog foto's van die ik hier bij zal plaatsen. Daar werden we getest op bepaalde vaardigheden. Het enige dat ik me nog weet te herinneren was dat we met net iets te korte planken iets moesten bedenken om een virtuele sloot over te steken. Was leuk. Kennelijk had ik dat ook goed gedaan want ik mocht toen de verkorte officiersopleiding voor academici gaan doen in Appingedam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten