Lidl weet wat lekker is

Afgelopen week had Roos gezien dat je bij de Lidl een Iberico gedroogde varkenspoot kon bestellen. Ze had dat niet alleen gezien maar er tevens eentje besteld en inmiddels in huis. Eerlijk gezegd had ik die advertentie ook zien hangen, maar er niet bij stil gestaan dat ik dat eigenlijk ook wel wilde. Ik heb er vervolgens direct twee besteld, want ik ben dol op die Jamon Iberico en het bederft toch niet snel (die tijd krijgt het ook niet bij mij). Terwijl we gisteren in de trein zaten op weg naar Groningen kreeg ik een telefoontje van de Lidl dat m'n twee varkenspoten opgehaald konden worden. De zaak was nog open tot 20.00 uur dus ik gisteravond om half acht met de fiets naar de Lidl en m'n twee poten opgehaald. Dat viel nog niet mee; twee enorme dozen en ze wogen allebei bijna 8 kilogram. Gelukkig hielp iemand me om m'n kantelende fiets even vast te houden. Wel vroeg hij zich af of die ham lekker was en wat ik er wel mee dacht te gaan doen: "gaat u ze verkopen of bent u handelaar?". Dat ik ze misschien zelf op zou eten was niet bij hem opgekomen.

Eerst het vet eraf snijden

Roos had overigens ontdekt dat AH ook Iberico hammen had voor de kerst en een stuk goedkoper en nog met een houder met snijmes erbij op de koop toe! Maar het stuitte mij tegen de borst om de bestelde hammen af te zeggen en het prijsverschil was me te groot; dan ga ik toch aan de kwaliteit twijfelen. Roos had er voor de zekerheid ook maar eentje bij AH meegenomen.
Tot mijn verbazing was Roos net zo laat bij mijn flat als ik: "waar kom jij vandaan", vroeg ik. Ze was bij AH geweest om de gekochte ham terug te brengen: "hij was helemaal groen beschimmeld". Wel mocht ze het plankje en het mes houden. Om die reden had ze het pak uitgepakt; ze wilde de houder meenemen voor mij.

Het eerste plakje

Vanmorgen kon ik niet wachten met het bekijken van mijn eerste varkensbout. Eerst uit het plastic pakken, vervolgens in de houder klemmen en het vet verwijderen zodat je de ham kunt aansnijden. De heerlijke lucht kwam me al tegemoet. Het eerst plakje voor de foto was nog wat vet; heb ik zelf opgesmikkeld, maar het volgende plakje was natuurlijk voor Roos die het met smaak heeft verorberd.
Het lijkt wel erg veel zo'n poot van 7-8 kilogram, maar die ham is zo verschrikkelijk lekker dat ik vrees dat die twee hammen in evenveel maanden verdwenen zijn.
Mijn eerste kennismaking met Jamon Iberico was in Galaroza, Andalucia, Espagna, het middelpunt van de hamindustrie. In het hotel waar we toen zaten bestelde ik keer op keer en tot verbazing van de hotelier telkens van die heerlijke ham. Voor de mensen daar was het kennelijk een kostbare lekkernij die je mondjesmaat tot je nam; ik was er dol op en naar de aard nogal onmatig en op vakantie natuurlijk.
Later heb ik steeds besteld bij Rafael, mijn amigo kruidenier in Cortegana eveneens in de het Parco de Aracena. Tot mijn grote spijt gaat het daar de laatste jaren economisch zo ontzettend slecht dat de mensen zelf daar zich geen ham meer kunnen permitteren; de pakhuizen liggen stampvol met die poten. De slachterijen worden gesloten; de varkens worden niet meer gekweekt. Die hele industrie is in elkaar gestort. Kennelijk heeft de Lidl inkoop zich dat gerealiseerd en heeft deze fabelachtige lekkernij op de markt gebracht. Nu maar hopen dat het positieve gevolgen heeft voor Andalucia. Het is de mensen daar gegund!