14 september 2014

Wat een geniale schurk

Volgens het boek is dit het best gelijkende
portret van Carravaggio; overigens niet
van de hand van de meester zelf
In zijn ogen kun je met enige overdrijving al tekenen van een zekere meedogenloosheid herkennen; dan moet je wel iets meer van zijn achtergronden weten: Caravaggio, de schilder wiens invloed reikt tot Rembrandt, Rubens, Courbet en vele anderen die na hem kwamen.
In het dagelijks leven was hij onbeheerst, gewelddadig en zeker meedogenloos; hij heeft zeker een tweetal moorden op zijn geweten, liep tussen het schilderen door de bordelen af, hield het met jonge jongens. Kortom, hij was een ruige jongen; jong gestorven, voortdurend op de vlucht voor justitie, maar geniaal wat zijn schilderkunst betreft.
Zonder voorschetsen schilderde hij in ongekend korte tijd zijn meesterwerken.
De kruisiging van Petrus, de roeping van Mattheus, de rustpauze tijdens de vlucht uit Egypte, de onthoofding van Holofernes, de onthoofding van Johannes de Doper; ik heb deze schilderijen nooit in het echt mogen aanschouwen, maar het boekje dat ik van de bieb heb geleend van deze tweede Michelangelo (dat was zijn echte voornaam, Carravaggio was de plaats waar hij vandaan kwam) liet de composities en détails zien.
Ze hangen over de hele wereld verspreid maar vooral in Rome; moeten we maar weer eens naar toe; kunnen we Bernini meteen "meenemen", zijn heilige Theresa, Daphne en Apollo en zijn David wil ik ook graag (weer) eens zien.

Geen opmerkingen: