07 september 2014

Een dure maar interessante les

Prachtig zo'n goed gestemde klavecimbel. De stemmer
vlak voordat het concert zou beginnen
Vandaag de afsluiting van het festival Oudemuziek van Utrecht; ik had er fors in geïnvesteerd.
Zei ik de eerste dag gekschrend tegen Roos: “het lijkt wel het festival voor het oude publiek”, dat vanwege het hoge gehalte grijze koppies en tal van looprekjes, daar moet ik ook wel zeggen het bijzonder stille publiek; nauwelijks hoesten of kuchen gedurende de uitvoeringen, wel overbodig klappen tussen de stukken door en de hilarische gewoonte om na ieder optreden een staande ovatie te geven; wat zouden de uitvoerenden daar wel niet van denken?
Voor mij betekende de laatste dag een drietal uitvoeringen vandaag. De eerste weer in Leeuwenbergh, om 13.00 uur net als vorige week, een Klavecimbel concert. De uitvoering was voortreffelijk, het instrument werd gestemd voordat het concert begon. En dan is zo’n waterval van heldere klavecimbel klanken toch wel een groot genoegen. Maar eerlijk gezegd spraken de composities me minder aan. Toch genoten! Daarna moest ik mijn tijd verbeiden in Utrecht; om 16.30 was er een film: “Wings”, een film uit 1927 over het einde van WO I; de relatie met het festival betrof kennelijk het einde van de Habsburgers?! Indringend zo’n stomme (zonder geluid) zwart wit film met hammondorgel als ondersteuning. De muziek kreeg je een sik van, maar de film vond ik aandoenlijk en roerend; de oorlogsscènes waren zeer indringend.
Voortreffelijk concert
Snel tussendoor een patatje gescoord bij Brams Ladage op het station; nog even op Roos gewacht want die verwachtte ik met de trein van 19.30 aankomst op Utrecht CS. Ik zag haar niet, dus naar de zaal; plaats opgezocht, maar al wie kwam, geen Roos. Ook niet later. Het concert vond ik mooi uitgevoerd maar ik was blij dat het was afgelopen. Morgen weer “vrij” voor m’n gevoel; lekker wandelen in Zuid Limburg.;
De les die we hebben moeten trekken is toch wel dat zo’n lang festival te veel van het goede is; een forse metaalmoeheid trad op; we hebben na woensdag concerten overgeslagen, ondanks de dure kaartjes en naar later bleek heeft Roos het concert van hedenavond gewoon vergeten; een dure les dus. Overigens waren we niet de enigen die festivalmoe waren; voorafgaand aan de film vertelde een mevrouw naast me dat ze zelfs een keer was weggelopen tijdens een concert omdat ze gewoon niet meer aan kon. Het is wat veul allemaal.
Beiden zijn we niet kapot van renaissance muziek; de uitvoeringen in de grote zaal vinden we toch een beetje verzuipen, de muziek gaat ons qua compositie op den duur vervelen; het klinkt toch allemaal een beetje het zelfde als je het vergelijkt met barok of klassiek. Jammer, want ik begreep dat zo’n muziekfestival zoals hier in Utrecht wordt gehouden toch wel iets heel bijzonders is.

Misschien volgend jaar een enkel concert volgen in de Hertz zaal; die is intiem en bijzonder geschikt voor renaissance muziek. Van de uitvoering daar door Consortium 1704 hebben we genoten.

Geen opmerkingen: