18 september 2014

Doorsneebrokken

Vooral bij de bridgeclub waar ik inmiddels alweer geruime tijd geen lid meer van ben voelde ik me vaak een buitenstaander; ik had geen TV en kon daarom vaak niet meepraten over alle belangrijke dingen die "iedereen" gezien had.
Maar het begon al veel eerder. De eerste keer dat ik het zo overduidelijk merkte was bij een feest van de Vogelclub De Bilt waar ik dertig jaar geleden lid van was; een gezellige avond met polonaise en samen gek doen. Bij een bepaald muzieknummer ging iedereen met de armen gebogen op en neer alsof men vogels wilde imiteren; Anneke en ik snapten het niet maar dat was iets van de TV en natuurlijk heel toepasselijk in de vogeltjesclub.
Nu de deftige dames van de bridgeclub die met hun bekakte stemmen zeggen dat ze vnavond nog naar "Pauw en Witteman" moeten kijken. 3 uur per dag besteedt de gemiddelde NLer aan TV kijken.
Veel mensen verbazen zich erover dat ik zo veel doe; komt natuurlijk ook omdat ik een openbaar dagboek bij houd in de vorm van deze Blog waardoor degenen die mij kennen en dit lezen op de hoogte zijn van mijn activiteiten. Maar het is inderdaad waar; dat passieve vermaak van TV kijken of andere vormen van beeldscherm loeren activeert bepaald niet en velen vullen daar toch hun avonden mee, niks mis mee hoor, maar er gaat wel veel tijd in zitten.
Wanneer ik met iemand wandel of zit te discussiƫren dan refereer ik ook vaak aan boeken met het advies om dat eens te lezen. Dan zie ik in het algemeen de vermoeide blik van "daar heb je hem weer", of de wanhopige blik van iemand die nog zo veel moet lezen maar daar nooit aan toe is gekomen. Voor mij onbegrijpelijk; als ik een paar dagen niet heb gelezen door dat eeuwige wandelen en vakantie gaan waar ik mijn dagen loos mee vul, dan moet ik gewoon lezen; dan hoor of zie ik niets anders meer; lig passief op mijn bed met een kop thee en lees.
Maar meepraten over TV programma's? nee, dat zit er niet in; dat is de keerzijde van de medaille.

Geen opmerkingen: