Hier sta ik naast zo'n spleet in de ondergrond van kalksteen. Zo verdwijnt deze landtong uit- eindelijk in zee. |
Op een van onze laatste dagen kwamen we op een landtong, je kunt beter spreken van kalktong van zo'n 15-30 meter breed; daar kon je duidelijk het verval van het gesteente waarnemen; diepe spleten in de zo degelijk en hard ogende bodem. Op het eerste gezicht ziet het er nogal verraderlijk uit en misschien is het dat ook wel, maar er stonden geen waarschuwingsbordjes en waarschijnlijk bestaan die spleten ook al vele decennia of eeuwen, want geologische processen gaan naar onze maatstaven bijzonder traag.
Ook in de Lissoskloof had ik soms het unheimische gevoel dat al die zo op het oog los zittende vaak enorme klompen steen wel eens op je hoofd konden vallen; maar het geraas van gesteente is ons gelukkig bespaard gebleven. Toch moet dat vaak zijn gebeurd want zo'n kloof is bezaaid met soms enorme brokken kalksteen die naar beneden zijn gekomen. De afbraak laat zich dus goed lezen!
Ik vond het meer interessant dan griezelig moet ik zeggen.
Heel duidelijk zie je de oude kustlijn, enkele meters boven de huidige. Foto genomen vanuit het bootje dat ons naar Lissos bracht |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten