Praatklimaat

Op ons balkonnetje aan het ontbijt

Hier in Griekenland, op het balkonnetje, enigszins behoed voor de al te scherpe zon, valt het op dat de Grieken zo ontzettend dol zijn op met elkaar praten; het gaat de hele dag maar door. Dat was ons ook in Spanje al opgevallen; ook daar zitten de mensen de hele dag met elkaar op bankjes en in koffietentjes met elkaar te praten.
Deze orale cultuur hangt vast samen met de immer aanwezige zonneschijn; je wordt er vrolijk van; je wilt graag buiten zijn en kennelijk ook de dag zo veel mogelijk vullen met praten.
Als tegenhanger schiet mij direct de bijna legendarische zwijgzame Groninger te binnen, maar ook de Fries en de Drent kunnen er wat van. En verder is het mij als wandelaar opgevallen dat je elkaar met mooi weer eerder aanspreekt dan wanneer het koud is; ook kom je bij mooi weer meer mensen tegen natuurlijk en dat zou wel eens de grondoorzaak kunnen zijn van de orale cultuur.
Het houdt me een klein beetje bezig merk ik; moet het thema nog maar eens grondig overdenken, want bij nadere beschouwing zijn er nog wel meer plekken waar veel wordt geouwehoerd, ik bedoel plekken waar de zon zeker niet schijnt maar waar wel veel lieden bijeen zijn, zoals in de sauna. En dan spreken Roos en ik vooral over de Oorrale cultuur; geouwehoer waarbij wel verwacht wordt dat de "andere kant" zijn oor ter beschikking stelt, oftewel, luisteren is er niet bij. En dat is hier in Griekenland wel anders; hier praat men toch vooral met elkaar en niet tegen elkaar.