 |
| Monument voor de ontdekkingsreiziger |
Als toerist kun je in Lissabon een passepartout voor stads-OV en veel musea kopen voor een redelijk bedrag. Maar ook een passepartout voor stads-OV alleen en die kost slechts 6 euro per dag. Nu leek het mij wel handig om zo’n passepartout voor beiden te hebben voor 2 dagen. Hebben we gedaan; bij de informacion hadden ze er niet bij verteld dat het dinsdag een nationale feestdag was en dat de meeste musea dus gesloten zijn. We hadden dus feitelijk verdraaid weinig aan deze kaart. Nou ja, het museum waar we voor kwamen, het Gulbenkian museum viel wel buiten de kaart, maar was wel open. En wat we daar hebben gezien tart iedere beschrijving; het ontroerde me de schoonheid van de verzameling van deze Armeen. Wat ben ik blij dat er van dit soort verzamelaars ooit waren.
Zo hing er een Rembrandt die wanneer hij als “nieuwe aanwinst” in het Rijks zou worden opgehangen honderdduizenden bezoekers extra trekken. Hier niet; ik zag mensen die naar het bordje met beschrijving keken, een vluchtige blik wierpen en direct doorliepen. Er hingen zelfs twee Rembrandts, fantastisch.
 |
In zo'n ouderwets trammetje zoals we die vroeger in
Amsterdam ook hadden. Leuke herkenning. |
Meer algemeen moet ik opmerken dat dit een museum naar mijn hart was; gewoon keurig alles uitgestald, zonder lawaaïerige audio-presentaties, laat staan knopjes voor kinderen. Ik kon er niet over uit. We hebben ons voorgenomen om iedere twee jaar naar dit museum te gaan. Het eten in Lissabon en de culturele rijkdom van het Gulbenkian museum rechtvaardigen deze tweejaarlijkse onderneming; geen straf dus.
Toen bleek dat de andere musea gesloten waren, hebben we de metro naar Sintra genomen, een fraaie plaats met hoog op de berg een kasteel uit de Moorse tijd, de tijd van de Mohammedanen. We zijn tot voor de poorten geweest; een hele klim, maar ook dit was gesloten wat we al klimmend reeds hadden vernomen van teleur gestelde dalers. Wij hebben in ieder geval de benen even gestrekt tegen de steile berg op en voelde nog de kracht die we in Kreta hadden opgedaan. Zweten volop, maar adem geen probleem!
Tot slot de hongerige maag maar weer eens zijn zin gegeven en weer heerlijk gegeten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten